پیام سپاهان - ناهید جلائی، معلم فداکاری از ناحیه 4 شهر اصفهان است که با وجود دشواری‌های بسیار، نه‌تنها در حل چالش‌های درسی به دانش‌آموز خود یاری رساند، بلکه برای بهبودی بیماری او نیز سرپناهی شد.
به گزارش ادارۀ اطلاع رسانی و روابط عمومی اداره‌کل آموزش‌وپرورش استان اصفهان، این روایت به معلم فداکاری از ناحیه 4 شهر اصفهان اشاره دارد که با وجود دشواری‌های بسیار، نه‌تنها در حل چالش‌های درسی به دانش‌آموز خود یاری رساند، بلکه برای بهبودی بیماری او نیز سرپناهی شد.
پس از سال‌ها، ناهید جلائی، معلم ناحیه 4 شهر اصفهان هنوز آن خاطرات را واضح به یاد می‌آورد: «من از سال 97 به بعد در طول روند تدریس از طریق برادر بزرگ‌تر شاگردم که آن موقع او نیز شاگرد من بود با خانواده آن‌ها آشنا شدم و به مرور در روند وضعیت و شرایط نامساعد خانواده آن‌ها قرار گرفتم.»
معلم اصفهانی می‌گوید: «نکته جالب توجه برای من این بود که ابتدا در مواجه با شاگردم در مدرسه به دلیل مناعت طبعی که از خود نشان می‌داد نه متوجه بیماری‌اش بودم و نه شرایط خانوادگی‌اش را می دانستم؛ اما مدتی بعد دیدم این دانش آموز به طور مداوم دچار سر درد شدید و غیر قابل تحمل در کلاس می‌شود. با دیدن این شرایط، خواستم موضوع را جدی‌تر دنبال کنم.»
این معلم فداکار ادامه می دهد: «ابتدا به سراغ مسئله علت این سردردهای شدید دانش آموزم در کلاس رفتم و بعد از گرفتن نوار مغز مشخص شد این دانش آموز دچار بیماری صرع بوده اما به دلیل مسائل مالی و خانوادگی پیگیر روند درمانش نبوده است؛ بعد از مدتی مسئله برایم بازتر شد، تا جایی که متوجه شدم متاسفانه پدر این دانش آموز سالیان گذشته خانواده خود را با چهار پسر، دو دختر و مادر مریض رها می کند و بعد از چندین سال فوت می‌شود.»
خانم جلائی می‌گوید: «موضوع خانواده این دانش آموز که برایم قدری شفاف تر شد، تصمیم گرفتم خودم در مسائل درس و درمانش پیگیر شوم و شرایط را برایش بهبود بخشم؛ خوشبختانه شاگردم با وجود مشقت‌های زیادی که داشت اعتماد به نفس عجیبی در وجودش بود، طوری که همین امر باعث شد تا بر شرایط سخت بیماری‌اش مقاومت کند.»
این معلم فداکار ادامه می‌دهد: «این ماجرا تا سال 98 که وضعیت کشور به دلیل شرایط همه گیری کرونا به حالت قرنطینه رفت ادامه داشت و این موضوع قدری در مسئله درس اخلال وارد کرد؛ در این وضعیت نیز اما من از حمایت خود از دانش آموزم دست نکشیدم و کمک کردم تا از درس عقب نماند و با وجود شرایط آن موقع، متاسفانه آخرین تکیه گاه خانواده این دانش آموز یعنی مادرشان از دنیا رفت و شرایط برای شاگردم و خانواده‌اش سخت تر شد.»
ناهید جلائی بیان می‌کند: «با رفتن مادر، برادر بزرگ‌تر برای امرار معاش درس را رها کرد و به سراغ کاسبی رفت و خواهر خانواده وضعیت کارهای خانه را انجام می‌داد؛ من نیز تصمیم گرفتم در کاهش فشارهای زندگی‌شان سهمی داشته باشم. در خصوص پیگیری وضعیت درسی و بیماری به خواهرش کمک کردم تا دوباره ادامه تحصیل دهد و درس را رها نکند.»
خانم جلائی ادامه می‌دهد: «با وجود نبود سرپرست در خانواده این دانش آموز، برادر کوچکش مشکل شناسنامه داشت و برای ثبت نام به مشکل خورده بود که من با پیگیری فراوان از مراجع ذی ربط، خود را سرپرست این خانواده قرار دادم تا در مسائل تحصیلی و اداری به مشکل برخورد نکنند.»
مصاحبه: عیسی صادقی؛ عضو باشگاه معلمان خبرنگار استان اصفهان
انتهای پیام/