بزرگنمايي:

پیام سپاهان - اطلاعات / «اسرائیل از جان سوریه چه می خواهد؟» عنوان یادداشت روز در روزنامه اطلاعات به قلم جمیله کدیور است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
از زمان سقوط بشار اسددر18آذر 1403/8دسامبر2024،ابومحمدجولانی که بعد از به قدرت رسیدن ،«احمد الشرع»شدو با ظاهرجدید و سیاست های تازه ای که درپیش گرفت، سعی کردازگذشته خودفاصله جدی بگیرد، اقدامات قابل توجه زیادی در تحکیم رابطه با اسرائیل و آمریکا انجام داد که در نوع خود بی نظیر است. از سکوت و بی موضعی در مقابل تهدیدها و تحمل عملیات نظامی و حملات مکرر اسرائیل به تجهیزات نظامی به‌جا مانده از دوران حکومت اسد و نابودی پایگاهها و تسلیحات و بخش های تحقیقاتی و نظامی کشور توسط اسرائیل در مناطق مختلف سوریه تا اعلام ایران و حزب الله و گروههای وابسته به مقاومت فلسطین به عنوان تهدید اصلی و بستن مسیرهای مواصلاتی به حزب الله. از پذیرش وضع موجود و عدم طرح ادعا نسبت به بلندی‌های جولان و عدم واکنش نسبت به عبور اسرائیل از خطوط آتش‌بس تا هماهنگی مانورهای فرماندهان نظامی تحت امرش در جنوب سوریه با افسران ارتش اسرائیل یا ملاقات جولانی با مقامات اسرائیلی در امارات متحده عربی و جمهوری آذربایجان و مذاکرات محرمانه برای عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی و دراز کردن دست صلح به سمت نتانیاهو در قالب پیش‌نویس یک توافق عدم‌تخاصم، که قرار بود ادعاهای سوریه درباره بلندی‌های جولان کنار گذاشته و مسیر عادی‌سازی روابط میان دو کشور هموار شود . از اعلام پشیمانی در رابطه با گذشته اش در همکاری با گروههای سلفی - تکفیری همچون داعش و القاعده تا اتخاذ مواضعی دمکرات مآبانه در حمایت از آزادی فعالیت دینی اقلیت‌های مذهبی سوریه...
مقامات اسرائیلی اعم از نتانیاهو و وزرایش هم بارها اذعان کرده اند که این آنها بودند که رژیم اسد را سرنگون کرده اند. به عبارت روشن تر، عامل به قدرت رسیدن جولانی، مطابق گفته مقامات رژیم، اسرائیل بوده است.
حال با توجه به مواضع پیش گفته جولانی در قبال اسرائیل و سیاست هایی که از بدو روی کار آمدن در پیش گرفته و اذعان اسرائیل به سرنگونی اسد، چرا رژیم صهیونیستی در حالی که هیچ تهدیدی از سوی رژیم جدید حاکم بر سوریه علیه اسرائیل وجود نداشت و سوریه جولانی نسبت به اسرائیل در موضع تسلیم و تمکین کامل بود، به نهادهای حاکمیتی در دمشق حمله ‌کرد و با بمباران کاخ ریاست‌جمهوری، وزارت دفاع و ستاد کل ارتش، در عمل دولتی را هدف گرفت که دست صلح به سویش دراز کرده بود؟
تردیدی نیست که رژیم صهیونیستی با اعمال سیاست های توسعه طلبانه، به دنبال تشکیل «اسرائیل بزرگ» در قالب طرح «خاورمیانه جدید» مورد نظر خود با توجه به شکاف ها و اختلافات موجود در منطقه است. رژیم با مصونیت آهنین و تضمین شده ای که دارد و با توجه به اینکه در غزه تا این زمان به اهداف اعلام شده خود نرسیده، جبهه های دیگر را فعال کرده است، نقشه‌های جدیدی برای کشورهای مختلف منطقه، از سوریه و لبنان گرفته تا اردن و عراق وترکیه و ایران و سایر کشورها در نظر دارد که هدف اصلی آن تضعیف دولت های مرکزی منطقه، بی ثبات کردن آنها، کوچک سازی و تجزیه و فروپاشی این کشورها و ایجاد دولت‌های کوچک طایفه‌ای برای اقلیت‌های ساکن این کشورها ست؛ مثلا با فروپاشی سوریه، تشکیل دولتهای دروزی، کردی و علوی را در نظر دارد. یا در لبنان، به موازات تلاش برای خلع سلاح حزب الله و فشار بر دولت این کشور برای اجرای نقشه های آمریکا و فرانسه، اسرائیل تمایلی به اجرای بخش مربوط به خود در توافق آتش بس را ندارد و با وجود داشتن منطقه‌ای به عمق 20کیلومتر در جنوب لبنان به عنوان منطقه حائل، با حملات مکرر و ترورهای هر از چندگاه بعد از آتش بس با لبنان، در صدد تضعیف بیشتر حزب‌الله است.
بازار
پس از آن‌که در تاریخ20تیر 1404/ 11ژوییه 2025یک تاجر دروزی ربوده شد و این حادثه به درگیری‌هایی میان نیروهای محلی، گروه‌های سلفی و قبایل بدوی و شبه‌نظامیان دروزی در استان سویدا منجر شد، الشرع با اعزام نیروهای دولتی به منطقه، این حادثه را فرصتی برای تثبیت کنترل دولت بر جنوب‌غربی سوریه قرار داد. صدها نفر از طرفین در جریان این خشونت‌ها کشته شدند. در برخی موارد، مهاجمان سبیل‌های سنتی مردان دروزی را تراشیدند و تصاویر تحقیرامیزی از آنها به‌سرعت در رسانه ها منتشر شد. پس از وقوع درگیری‌های فرقه‌ای شدید در استان سویدا جنگنده‌های اسرائیلی در روز چهارشنبه 25تیر/ 16ژوییه پایتخت سوریه را هدف قرار دادند ـ اقدامی بی‌سابقه که کاخ ریاست‌جمهوری، وزارت دفاع و ستاد ارتش را نشانه گرفت. اسرائیل ادعا کرد هدف از این حمله، دفاع از اقلیت دروزی و پایان دادن به یورش نیروهای دولتی سوریه به مناطق دروزی‌نشین و همچنین اعمال منطقه‌غیرنظامی اعلام‌شده اطراف سویدا بود که اسرائیل پس از سرنگونی رژیم بشار اسد در دسامبر، به‌طور یکجانبه به‌عنوان منطقه‌حائل معرفی کرد.
در پی حملات اسرائیل، الشرعِ در سخنرانی خود برای نخستین مرتبه موضعی شدید نسبت به رژیم صهیونیستی گرفت و گفت: «اسرائیل به دنبال هرج و مرج در سوریه است تا آن را بی‌ثبات کند و بین مردمش اختلاف بیندازد. ما فرزندان این سرزمین هستیم و بیشترین توانایی را برای غلبه بر تحرکات تجزیه طلبانه داریم و عزم ما بسیار قویتر از آن است که با اختلافات ساختگی متزلزل شود.» به رغم این سخنان، در عمل دولتمردان سوریه در پاسخ به حملات رژیم صهیونیستی به کاخ ریاست جمهوری، وزارت دفاع و ستاد ارتش، مطابق با خواست اسرائیل، به نیروهای نظامی و امنیتی دستور داد تا فوراً از السویدا عقب‌نشینی کنند و با این اقدام اذعان به تسلیم در برابر حاکمیت اسرائیل بر این منطقه کردند. 
نتانیاهو هم اعلام کرد: «ما سیاست آشکاری برای خلع سلاح از جنوب دمشق و ارتفاعات جولان تا منطقه جبل الدروز در سویدا تدوین کردیم. 
‌‏ اسرائیل اجازه اعزام و حرکت نظامیان حکومت سوریه به جنوب دمشق و آسیب رساندن به دروزی‌ها در سویدا را نخواهد داد. ما بلندی‌های جولان و سویدا را به عنوان منطقه غیرنظامی تعیین کرده‌ایم و رژیم دمشق دو خط قرمز را نقض کرده است: منطقه غیرنظامی و هدف قرار دادن دروزی‌ها. ما اجازه نخواهیم داد نیروهای ارتش سوریه در جنوب دمشق حضور پیدا کنند یا به دروزی‌ها حمله کنند.»
رژیم صهیونیستی که همواره درصدد تثبیت اشغال بلندی‌های جولان بوده، با سقوط اسد و روی کار آمدن جولانی توانست از جبل‌الشیخ عبور کند و کنترل بلندترین نقطه استراتژیک در جنوب سوریه را در اختیار گیرد و با نصب دستگاههای پیشرفته همه تحرکات را تا عمق دمشق و جنوب سوریه رصد کند. 
نتانیاهو با حمله نظامی روز چهارشنبه، نه‌ فقط در صدد بود امنیت اسرائیل را تقویت ‌کند، بلکه به فکر بهبود موقعیت سیاسی خود در داخل نیز بود. همچنین رژیم صهیونیستی با حمله به جنوب سوریه با بهانه حمایت از دروزی‌ها، اهداف اشغالگری خود را دنبال کرد و به دنبال توسعه اشغالگری خود در این کشور از جولان تا سویدا و مناطق دیگر است. استراتژی اسرائیل که بر حملات پیشدستانه نظامی برای حذف تهدیدها پیش از شکل‌گیری‌ آنها مبتنی است، با حمله به سوریه در صدد سیطره عملی بر امورامنیتی در جنوب سوریه پس از خلع سلاح آن برآمده است.
جالب توجه اینکه نظر به سیاست دولت اسرائیل نسبت به دروزی‌های سوریه، آنها همچنان با تبعیض از سوی جامعه یهودی اسرائیل مواجه هستند. در 19ژوییه 2018، کنست با اکثریت آرا قانون اساسی ملت-دولت را تصویب کرد که نژادپرستی و برتری یهودیان دامن می‌زند و اسرائیل را کشور و خانه ملی قوم یهود معرفی می‌کند . اگرچه دروزی‌ها با خدمت در ارتش سعی در فرار از تبعیض داشتند، اما پس از ترک خدمت سربازی، توسط جامعه یهودی مورد تبعیض قرار گرفته‌ واکثر آنها در یافتن شغل با مشکل مواجهند. دروزی‌هایی که مایل به زندگی در مناطق یهودی هستند، ملزم به پرداخت اجاره بهای بالاتر از حد متوسط هستند اسرائیل درست مانند آنچه در زمان اشغال بلندی‌های جولان انجام داد، اکنون هم در تلاش است تا در مناطقی از سوریه که جمعیت دروزی بالایی دارد، مداخله کند. از یک سو، در حال تحریک جمعیت دروزی در این منطقه علیه دولت جدید سوریه است، از سوی دیگر، با ارائه فرصت‌های خاص به آنها، تلاش می‌کند تا حمایت آنها را جلب کند
اسرائیل با هدف قرار دادن ساختمان ستاد کل ارتش در دمشق، پیامی سیاسی هم به دولت جدید فرستاد. این حملات به بهانه دفاع از دروزی‌ها، بخشی از راهبرد بزرگتر اسرائیل برای ایجاد نفوذنظامی و سیاسی قابل توجه در سوریه ، ضعیف کردن دولت مرکزی و ایجاد منطقه غیرنظامی در مرزهای جنوبی است . در وقایع اخیر سویدا، اسرائیل از دروزی‌ها در سوریه برای اهداف استراتژیک خود استفاده کرد. اسرائیل که ثبات در سوریه را تهدیدی برای منافع خود می‌داند، به مساله دروزی ها دامن می‌زند تا منطقه را بی‌ثبات و آن را برای اشغال خود آماده کند. دولت نتانیاهو این موقعیت را فرصتی دید تا دولت سوریه را بیش از پیش تضعیف و از دولت ضعیف موجود امتیازات بیشتر کسب کند .