بزرگنمايي:

پیام سپاهان - اطلاعات / «تعرض رژیم صهیونیستی به ایران ساختارها و پسوندهای فردی» عنوان یادداشت روز در روزنامه اطلاعات به قلم سید محمدکاظم سجادپور است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
تعرض رژیم صهیونیستی در عملیاتی ترکیبی از اقدامات اطلاعاتی، نظامی و رسانه‌ای به میهن ما، بی‌تردید نقطه عطفی در تحولات امنیتی منطقه و جهان است. چگونگی زمان و عنصرهای مکانی و انسانی تجاوز مذکور، از زوایای گوناگونی قابل طرح و بررسی است.
پرسش‌های متعددی از نظر تحلیلی و عملیاتی در مورد این تجاوز قابل طرح است که پاسخ به آنها نیاز به دسترسی به اطلاعات دقیق دارد. اما با درنظر گرفتن روندها و چارچوب‌های مفهومی می‌توان برخی پرسش‌ها را مطرح کرد و تا حدودی پاسخ داد. از زمره پرسش‌های جدی، چگونگی تصمیم‌گیری رژیم صهیونیستی به این تجاوز است؟ معمولاً همه جنگ‌ها، با سوء برداشت‌ها و تحلیل‌های نادرست آغاز و نوعاً به نتایجی بعضاً خلاف دیدگاه طراحان جنگ‌ها می‌انجامد. بی‌تردید، سوء محاسبه رژیم صهیونیستی از شرایط خود و وضعیت ایران،‌ سهم قابل توجهی در دست زدن به این تجاوز دارد، اما در سطحی گسترده‌تر، در پاسخ به این پرسش که ماهیت تصمیم‌گیری رژیم را چگونه می‌توان مورد تجزیه و تحلیل قرار داد، ترکیبی از عوامل ساختاری و روش‌ها و گرایش‌های فردی سیاستمداران را باید درنظر گرفت. لذا سه موضوع «ساختارها»، «نقش نتانیاهو» و «نقش ترامپ» جلب توجه می‌کند. این ترکیب سه گانه، در تجاوز و تعرض اخیر حائز اهمیت بوده و این به نوبه خود «ساختار شناسی» را در کنار «روان‌شناسی سیاسی» قرار داده و تصویری از تصمیم‌گیری را روشن می‌کند.
در ساختار شناسی، باید سه سطح به هم پیوسته ساختار/پایه/ را مدنظر قرار داد: سطح داخلی رژیم صهیونیستی و ایالات متحده، ساختار منطقه‌ای و ساختار بین‌المللی. در مورد هر کدام از این سطوح سخن فراوان است اما چند گزاره کلان می‌تواند راهگشای تحلیل باشد. اولاً هر کدام از این سطوح متغیرها، عناصر و پویایی خاص خود را دارد. دوم آنکه به هم پیوسته و تأثیرگذار بر یکدیگرند و سوم آنکه این نگاه ساختاری، جداناپذیری رژیم صهیونیستی از مجموعه غربی به طور عام و ایالات متحده را غیرممکن می‌کند. تحولات پسا 7 اکتبر 2023، این پسوند ساختاری در عرصه‌های استراتژیک، سیاسی و هنجاری را روشن کرده است. هر چند که جزئیات این پیوند ساختاری و دگرگونی‌های آن نیز حائز اهمیت می‌باشد.
اما نباید فراموش کرد که ساختارها، در سطح عملی توسط افراد اداره می‌شوند و لذا مجموعه نظام‌های هنجاری، ارزشی، آموزشی، شخصیتی و تجربی هر کدام از آنها موثر و با دیگری متفاوت است. در این میان، نتانیاهو جنایتکارترین نخست وزیر رژیم صهیونیستی است که از دهه 80 میلادی قرن گذشته میلادی که پا در عرصه سیاست آن رژیم گذشته، فقط یک هدف را دنبال کرده است و آن اینکه در تاریخ رژیم صهیونیستی به عنوان «آقای امنیت» شناخته شود.
بازار
لذا تحت عنوان امنیت رژیم صهیونیستی، علیرغم مخالفت‌های فراوان داخلی و حتی مخالفت‌ حامیان رژیم در بین یهودیان آمریکا، از هیچ جنایتی علیه فلسطینی‌ها فروگذار نکرده است. در تاریخ مبارزات آزادیبخش در مقابل استعمار، همه استعمارگران از زور و قدرت نظامی برای سرکوب استفاده کرده‌اند ولی هیچکدام با میزان جنایت نتانیاهو برابری نمی‌کند.
شناسائی ذهنیت و رفتار نتانیاهو روشن می‌کند که او پیوسته تمایل داشته که قدرت نظامی ایالات متحده را به طور مستقیم علیه دشمنان رژیم صهیونیستی به کار گیرد. همانگونه که جفری ساکس، استاد دانشگاه کلمبیا و منتقد رژیم صهیونیستی بارها بیان داشته، نتانیاهو این خط مقابله نظامی را در بحران‌های خاورمیانه از لیبی گرفته تا عراق و از سوریه گرفته تا ایران دنبال کرده است. جالب آنکه «اسرائیل شاهاک» که در منتهی الیه جناح چپ اسرائیل قرار داشت، بیش از سه دهه پیش نوشت که استراتژی رژیم، درگیر کردن مستقیم ایالات متحده است. و البته مهارت‌های فردی نتانیاهو برای بازی با افکار عمومی و نخبگان آمریکائی را در کل تصویر باید درنظر گرفت.
اما روانشناسی سیاسی ترامپ که سخت مورد استفاده نتانیاهو قرار گرفته، همراه با شرایط داخلی آمریکا می‌تواند توضیح دهنده باشد. ترامپ بدون شک شخصیتی خاص دارد که در محوریت آن، خود بزرگ‌بینی، تمایلات فرعونانه و شناخته شدن به عنوان برترین در هر حوزه‌ای است. در حدود پنج ماهی که از ریاست جمهوری دور دوم او می‌گذرد، کیش شخصیت و ستایشی که از خود می‌کند، بارزترین وجه رفتارشناسی سیاسی است.
بی‌جهت نیست که او را رئیس جمهور ـ امپراطور می‌خوانند. چون تمایلات مطلق العنان بودن در او قوی است. در 14 ژوئن 2024 (24/3/1404) او به بهانه دویست و پنجاهمین سالگرد تأسیس ارتش آمریکا، رژه‌ای نظامی برگزار کرد و از سربازان آمریکائی سان دید که در تاریخ آمریکا بی‌سابقه است. به طور همزمان در پنجاه ایالت آمریکا تظاهراتی با عنوان «نه به پادشاه» علیه او با شرکت هزاران آمریکائی برگزار شد. محور اصلی این تظاهرات آن بود که رفتار شاهانه و فرعونانه او را جامعه آمریکا بر نمی‌تابد. اما نتانیاهو از این تمایل ترامپ به تمجید و ستایش بهره‌برداری می‌کند.
جالب آنکه گروهی که ترامپ را به قدرت رساند و تحت تأثیر شعار و جنبش MAGA، یعنی جنبش احیای عظمت آمریکا قرار گرفت، نوعاً با مداخله نظامی آمریکا در گوشه و کنار جهان مخالف است. حتی در درون کابینه و طرفداران او، گروهی تمایل به کنار کشیدن آمریکا از جهان و انزواگرائی دارد. رسانه الکترونیکی اکسیوس در 11 ژوئن (21 خرداد) از شکاف در درون MAGAبه خاطر حمایت از مداخلات نظامی اسرائیل سخن گفت. اظهارات ضد و نقیض ترامپ در مورد مداخله نظامی مستقیم و غیرمستقیم آمریکا در خاورمیانه، بازتاب شخصیت متزلزل او از یک سو و فشارهای درون دولت و هواداران او دارد. اما در این میان، نتانیاهو با نجاتبخش معرفی کردن ترامپ، تقریباً هر امکان نظامی را که می‌خواسته از ایالات متحده گرفته است.هر چه هست ترکیب نگاه ساختاری و نقش افراد و شخصیت ها در فهم روابط رژیم صهیونیستی و ایالات متحده، کمک کننده است. آنچه ترکیب پیچیده و تو در تو، از درک تمامیت آن عاجز می‌باشد، تعلق مردم ایران به حفظ یکپارچگی سرزمینی و هویت عمیق همه جانبه خود است. ملت ایران در طول تاریخ پرنشیب و فراز خود، با اتکا به قدرت خداوند، جانانه از داشته‌های خویش دفاع کرده و می‌کند.