پیام سپاهان - اطلاعات / «پدیده زهران ممدانی» عنوان یادداشت روز در روزنامه اطلاعات به قلم جمیله کدیور است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
انتخاب زهران ممدانی، سیاستمدارجوان و اولین مسلمانی که به شهرداری نیویورک، بزرگترین شهر ایالات متحده و برجسته‌ترین مرکز مالی و تجاری آن انتخاب شده، از جهات مختلف مهم و قابل توجه است .
با وجود تاکید مکرر ممدانی مبنی بر اینکه او یک مسلمان سوسیالیست است، مخالفت با سیاست های دولت ترامپ، جنایت های اسرائیل و تشکیلات سنتی حزب دموکرات از یک سو و تمرکز بر عدالت اجتماعی/اقتصادی، ایده‌های او در مورد آموزش، مسکن، ثابت نگهداشتن اجاره بها، حمل و نقل سریع و رایگان، مراقبت‌های بهداشتی همگانی رایگان برای کودکان، دیدگاه انسانی‌اش برای ایستادن در کنار ستمدیدگان، رنگین پوست ها و مهاجران از نقاط قوت ممدانی در انتخابات اخیر در مقابل دو رقیب قَدَر بود که رای مردم زیادی را به او جلب کرد .
با این حال تردیدی نیست که انتقادهای او از عملکرد اسرائیل در جنگ غزه و مخالفت با کمک و حمایت های بدون قید و شرط آمریکا از اسرائیل، اهمیت بسزایی در افزایش محبوبیت و انتخاب او در میان جمع زیادی داشت. در حالی که این انتخابات موضوعی محلی بود، جنگ اسرائیل علیه غزه و مواضع شفاف ممدانی نقش مهمی در نتایج ایفا کرد. یک نظرسنجی CNNنشان داد که تقریباً 38٪از رأی‌دهندگان گفته‌اند که موضع یک نامزد در مورد اسرائیل عامل اصلی در رأی آنها بوده، در حالی که حدود 30٪گفته‌اند که این عامل ثانویه بوده و 29٪ گفته‌اند که این موضوع هیچ تأثیری بر رأی آنها نداشته است.
بر خلاف روال رایج سیاستمداران آمریکایی که طی دهه ها، حمایت از اسرائیل را پیش‌شرط و عامل پیشرفت سیاسی در مناصب قدرت می‌دانستند، زهران ممدانی، از ابتدا مواضع صریح و انتقادی شدیدی نسبت به سیاست‌های اسرائیل داشت و در طول سال گذشته یکی از برجسته‌ترین صداهای ضد صهیونیستی در سیاست آمریکا بود. به بخشی از مواضع او اشاره می کنم:
بازار ![]()
* ممدانی از جنبش بایکوت، عدم سرمایه‌گذاری و تحریم (BDS) علیه اسرائیل حمایت کرده است. این موضعی است که به دوران دانشجویی او در سال 2014بازمی‌گردد و در طول مبارزات انتخاباتی وی ادامه داشته است.
* ممدانی بارها، به صراحت و بدون خجالت اعلام کرد که حامی آزادی فلسطین است.
* در دوران دانشگاه، شعبه‌ای از «دانشجویان طرفدار عدالت در فلسطین» را تأسیس و از تحریم اسرائیل حمایت کرد.
* او رهبری ابتکاراتی را علیه سازمان های شهرکسازی در کرانه باختری برعهده داشت . در سال 2023پیش‌نویس لایحه‌ای را در مجمع ایالتی نیویورک به نام «نه با پول ما»تهیه کرد که سازمان‌های غیرانتفاعی نیویورک را از حمایت از فعالیت‌های شهرکسازی اسرائیل منع می‌کرد.
*ممدانی در اولین بیانیه عمومی خود، ضمن محکومیت حمله حماس، همزمان، اشغال، آپارتاید و جنگ نسل‌کشی اسرائیل در غزه را محکوم کرد.
*او از روز اول حمله اسرائیل، حامی فلسطینی‌ها بود و بعد از حمله اسرائیل به غزه در برخی از تجمعات اعتراضی شرکت کرد و در نوامبر 2023 تظاهراتی را در خارج از کاخ سفید با درخواست آتش‌بس دائمی رهبری کرد .
*او بر اساس قوانین بین‌المللی و دیدگاه مورخان اسرائیلی مانند آموس گلدبرگ، استاد مطالعات نسل‌کشی و هولوکاست، به کرات اقدامات اسرائیل در غزه را «نسل‌کشی» و «جنایات جنگی» و اسرائیل را «دولت آپارتاید» توصیف و اشغال، آپارتاید و جنگ نسل‌کشی اسرائیل در غزه را محکوم کرده است.
*ممدانی دولت ایالات متحده را به دلیل حمایت از جنگ اسرائیل، «همدست» در جنایات غزه دانسته و متهم به «حمایت از نسل‌کشی» کرده است .
*او از اعتراضات در دانشگاه‌های نیویورک، از جمله دانشگاه کلمبیا، دفاع و از واکنش پلیس این شهر انتقاد کرده است.
*در طول جنگ غزه او مدام خواستار آتش‌بس فوری شده و تأکید کرده که هم پایان «نسل‌کشی» و هم بازگشت امن تمام اسیران باید به صورت همزمان انجام شود.
*ممدانی بر دستگیری نتانیاهو که توسط دادگاه بین‌المللی کیفری تحت تعقیب است، در صورت بازدید از شهر نیویورک تاکید کرده است.
*او خواستار پایان همکاری علمی بین دانشگاه کورنل نیویورک با مؤسسه تخنیون رژیم صهیونیستی شده است.
* از قطع سرمایه‌گذاری‌های شهرداری در اوراق قرضه اسرائیل حمایت کرده و قول داده است به رویه نیم قرنی سرمایه‌گذاری میلیون‌ها نفر در اوراق قرضه دولتی اسرائیل درنیویورک پایان دهد و شورایی را که توسط اریک آدامز، شهردار فعلی نیویورک با هدف تقویت روابط اقتصادی بین ایالات متحده و اسرائیل تأسیس شده بود، منحل کند. او گفته هیچ توجیهی برای سرمایه‌گذاری بودجه عمومی «به روشی که قوانین بین‌المللی را نقض کند» وجود ندارد که به صندوق‌های بازنشستگی شهرداری اشاره دارد که تقریباً 300میلیارد دلار ارزش دارند.
*ممدانی اعلام کرد اسرائیل را به رسمیت می‌شناسد، اما «نه به عنوان یک دولت یهودی». او با داشتن سلسله مراتب شهروندی مبتنی بر مذهب مخالف است و برابری کامل حقوق برای همه ساکنان را ضروری می‌داند و خواستار دولتی با حقوق برابر برای همه ساکنان، اعم از یهودی و فلسطینی است.
* از جهانی‌سازی انتفاضه حمایت کرده و آن را با «مبارزه مشروع برای حقوق بشر» و «میل مبرم برای برابری» معادل دانسته و آن را با «قیام گتوی ورشو» مقایسه کرده است. ممدانی از این قیام به عنوان مثالی از «مقاومت» استفاده کرد تا نشان دهد که این کلمه همیشه به معنای تروریسم نیست، بلکه می‌تواند به معنای مبارزه برای بقا و حقوق انسانی در شرایط اشغال و ظلم شدید باشد.
* ممدانی گفته که از اسرائیل بازدید نخواهد کرد و این سنت را که از سال 1951هر شهردار جدیدی برای نشان دادن همبستگی با رأی‌دهندگان یهودی دنبال می‌کرد، زیر پا می گذارد. تل‌آویو و بیت المقدس معمولاً اولین مقاصد خارجی برای هر شهردار جدید این شهر بوده است.
به دلیل همین مواضع، مخالفانش او را به یهودستیزی، حمایت از حماس، طرفداری از تروریسم و اسلامگرایی افراطی متهم کردند تا چهره او را لکه‌دار کنند و مانع از انتخاب او شوند.
پیروزی ممدانی شکست قابل توجهی برای اسرائیل در شهری بود که یهودیان صهیونیست طرفدار اسرائیل نفوذ قابل توجهی در بخش‌های مالی، تجاری، رسانه‌ای و هنری آن دارند. به این واقعیت باید توجه داشت که پیروزی یک نامزد مخالف سیاست‌های اسرائیل در آمریکا خصوصا در نیویورک غیرمعمول است، زیرا نیویورک پس از اسرائیل، دومین مقصد محبوب یهودیان در جهان است. پیروزی کسی که بخشی از سرمایه اجتماعی و سیاسی‌اش را بر انتقاد شدید از اسرائیل گذاشته، با این ویژگی‌ها به شهرداری نیویورک به خودی خود یک رویداد بزرگ تاریخی است. به همین دلیل، بیش از هر جا، انتخاب ممدانی موجب شوک در اسرائیل شد. بسیاری از صهیونیست‌ها و رسانه های اسرائیلی این پیروزی را زنگ خطری برای اسرائیل، یک روز تاریک و غم‌انگیز و ترسناک و نشانه شومی از آنچه در پیش است، دانستند. برخی هم فراتر رفتند و استدلال کردند که انتخاب ممدانی فقط یک پیروزی سیاسی محلی نیست، بلکه نمادی از یک تحول فرهنگی عمیق است که هویت یهودی و صهیونیستی را تهدید می‌کند و آن را نشانی از انقلابی آرام و نهفته و مبارزه‌ای طولانی‌مدت برای نفوذ آگاهانه ایده‌های ضدصهیونیستی به مهم‌ترین مراکز قدرت در دانشگاه ها، رسانه‌ها، فرهنگ و اکنون در سیاست و متعاقباً در اقتصاد دانستند و گفتند نیویورک تازه آغاز راه است! نگرانی‌های اسرائیل ناشی از این احتمال است که ممدانی از اختیارات خود به عنوان شهردار برای ترویج سیاست قطع تدریجی سرمایه‌گذاری‌ها در اسرائیل استفاده کند.
خاخام‌ها و متحدان صهیونیست آنها، میلیاردرها، رسانه ها و جمعی از سیاستمداران و از همه مهمتر شخص ترامپ، تمام تلاش خود را برای ممانعت از انتخاب ممدانی با اهریمن جلوه دادن او انجام دادند و شکست خوردند. ممدانی در شرایطی در انتخابات پیروز شد که با مخالفت و توطئه جدی از سوی ثروتمندان روبرو بود. او خشم وال استریت را نسبت به اظهاراتش در مورد عدالت اجتماعی از جمله تثبیت اجاره، نیاز به حمل و نقل عمومی رایگان و مهدکودک رایگان و تعهدش برای تأمین مالی این ابتکارات با افزایش مالیات‌ها نادیده گرفت.
طبقه ثروتمند شهر از اداره پایتخت مالی جهان توسط یک مسلمان سوسیالیست می‌ترسید. حداقل 26 میلیاردر میلیون ها دلار برای حمایت از رقیب دموکرات او، اندرو کومو، خرج کردند تا جلو شهردار شدن ممدانی را در نیویورک بگیرند. همچنین، بیش از هزار خاخام در سراسر ایالات متحده طوماری را امضا کردند که در آن به دلیل مواضع ممدانی در مورد صهیونیسم و اسرائیل و آنچه «عادی‌سازی سیاسی ضدصهیونیسم» می‌نامیدند و پیامدهای انتخاب او برای جامعه یهودی شهر هشدار دادند. رسانه های جریان اصلی هم علیه ممدانی و اهریمن نمایی او و دامن زدن به اسلام هراسی کم نگذاشتند. پیروزی این جوان مسلمان هندی-آفریقایی تبار علیرغم مخالفت شدید لابی اسرائیل، طبقه سرمایه‌دار و برتری‌طلبی مذهبی نژادپرستانه که میزان قابل توجهی از پول، قدرت و تبلیغات منفی رسانه را علیه او بسیج کردند، حاصل شد و به رغم این اتحاد نامبارک، ممدانی موفق شد 50.4درصد از آرای عمومی و 31درصد از آرای یهودیان شهر را به دست آورد. این انتخاب نشان داد که وفاداری به اسرائیل دیگر یک اصل پذیرفته‌شده برای ورود به مناصب عالی قدرت نیست.
ممدانی پس از پیروزی با اعلام اینکه «من یک جوان مسلمان سوسیال دموکرات هستم» قویاً بر هویت‌هایش تأکید کرد و گفت که از هویت «جوان، مسلمان و سوسیال دموکرات» بودن خود شرمسار نیست و عذرخواهی نخواهد کرد. او باتاکید بر مبارزه با یهودی ستیزی و اسلام هراسی در شهر گفت: «برخلاف همه احتمالات، ما قدرت را گرفتیم. آینده در دستان ماست. دوستان من، ما یک سلسله‌سیاسی را سرنگون کردیم.» او از «صاحبان بقالی یمنی، مادربزرگ‌های مکزیکی، رانندگان تاکسی سنگالی، پرستاران ازبک، سرآشپزهای ترینیدادی و خاله‌های اتیوپیایی و نیویورکی‌های کنزینگتون، میدوود و هانتس پوینت» سخن گفت و خطاب به آنها تاکید کرد: «نیویورک، تو شهری خواهی ماند برای مهاجران، شهری ساخته‌شده به دست مهاجران، و از امشب، رهبری‌شده توسط یک مهاجر.» در محل برگزاری مراسم جشن پیروزی زهران ممدانی در بروکلین، طرفداران او شعار آزادی فلسطین سر دادند. تردیدی نیست که پیروزی ممدانی چیزی فراتر از یک پیروزی در انتخاباتی محلی است و محدود به نیویورک نخواهد ماند. این پیروزی نشاندهنده یک جریان عمیق‌تر اعتراضی علیه سرمایه‌داری جهانی، امنیتی‌سازی نژادپرستانه، صهیونیسم بین الملل و اسلام‌هراسی فزاینده است. ظهور پدیده ممدانی در قلب نیویورک، نشانه ای از تَرَک بر نظم جهانی مورد نظر نظام سرمایه داری است که آثارش در مناطق دیگر هم عیان می شود .
به نظر می‌رسد بادهای تغییر ناشی از 7اکتبر 2023، فراتر از منطقه گسترش یافته و به عرصه سیاسی ایالات متحده هم رسیده است. اینطور نیست؟