چاپ

پیام سپاهان - آرمان ملی /متن پیش رو در آرمان ملی منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
دو طرح مولدسازی اموال دولت که توسط سران قوا تصویب شده و طرح «مجازات اظهارنظر افراد مشهور پیش از مقامات رسمی» که هنوز تصویب نشده با واکنش‌هایی همراه شده است. «آرمان ملی» برای تحلیل و بررسی این موضوع با دکتر حشمت ا... فلاحت پیشه ، نماینده و رئیس سابق کمیسیون امنیت ملی مجلس گفت‌وگو کرده است. فلاحت‌پیشه معتقد است: «اگر رد افرادی که به دنبال اجرای این طرح هستند را دنبال کنیم متوجه می‌شویم رد این افراد به کسانی که معمولا در مقابل نظرات کارشناسی رویه تخریب را سرلوحه خود قرار داده بودند و به همین دلیل بسیاری از نخبگان کشور را به حاشیه راندند . گذر تاریخ به خوبی نشان داد که کسانی که دیدگاه دلسوزانه مطرح می‌کردند هیچ گاه به دنبال نان ونوایی نبودند این در حالی بود که هشدارهای آنها درست از آب در‌می‌آمد. اگر این طرح تصویب شود کسانی که بارها هشدار دادند نباید منافع ایران در جنگ اوکراین آسیب ببیند باید مجازات ‌شوند. این در حالی است که گذر زمان نشان داد که آنها بیش از هر چیزی به دنبال منافع ملی بودند و منافع ملی را به خوبی تشخیص داده‌اند.» در ادامه ماحصل این گفت‌وگو را می‌خوانید.
مهم‌ترین اهداف و پیامدهای طرح مولدسازی چیست؟ چرا دولت به فکر فروش اموال خود افتاده است؟
آن چیزی که دغدغه اصلی طرفداران دموکراسی و حضور همیشگی مردم در تصمیم گیری‌هاست در مجلس شورای اسلامی تجلی پیدا می‌کند. در شرایط کنونی مشاهده می‌کنیم که گاهی مجلس در عمل در حاشیه اتفاقاتی قرار دارد که در کشور رخ می‌دهد. در سال برگزاری انتخابات برخی از نمایندگان مجلس نیز به این نتیجه رسیده‌اند و به همین دلیل نیز مواضع انتقادی مطرح می‌کنند. آخرین اتفاقی که رخ داده و با انتقاداتی همراه بوده مولدسازی اموال دولت بوده که تصمیم‌گیری آن توسط سران قوا صورت گرفته است. تصمیمی که در گذشته یک بار و در موضوع افزایش قیمت بنزین پیامدهای خود را در کشور نشان داده است. در شرایط کنونی سران قوا دور هم جمع شدند تصمیم گرفتند 108 هزار میلیارد تومان از اموال دولت را به فروش برسانند. دلیل اینکه این اموال در گذشته به فروش نرسید این بود که مسئولان با مشکل پیگرد قضائی مواجه نشوند. از قیمت کارشناسی دولت که به نوعی اموال ملت است در شرایط تورمی کوتاه نمی‌آمدند و به همین دلیل این اموال به فروش نمی‌رفت و در نتیجه درآمدزایی دولت در این زمینه هیچ گاه به نتیجه نمی‌رسید.
چرا این تصمیم در شرایط کنونی گرفته شده است؟
تصمیمی که در شرایط کنونی توسط سران قوا گرفته شده به نوعی می‌توان عنوان کرد مجلس را دور زده است. فراتر از این موضوع زمانی مجلس در معرض یک کیش قرار گرفت که دولت بدون قانون برنامه، لایحه بودجه را به مجلس آورد. به عبارتی دولت متر و معیاری برای ارزیابی بودجه سنواتی خود در اختیار مجلس قرار نداد. این در حالی است که بخش مهمی از نظارت مجلس در قالب قانون برنامه شکل می‌گیرد. برخی افراد در توجیه این تصمیم عنوان می‌کنند به دلیل اینکه حداکثر عملکرد برنامه‌ها در کشور به30 درصد رسیده نیازی به برنامه نیست. یکی از مسئولان دولت عنوان کرد رقم رشدی که دولت برای سال آینده متعهد شده4 درصد است. این تخطئی از قانون برنامه و به ویژه از سند چشم انداز20 ساله است. این موضوع به معنای عقب‌نشینی از سند چشم انداز 20 ساله است که براساس آن در سال1404 ایران باید به قدرت اول منطقه تبدیل شده باشد. اساس چشم انداز20ساله براساس رشد اقتصادی8 درصد بود. هرچند این میزان رشد اقتصادی در سال‌های گذشته هیچ گاه تحقق پیدا نکرد، اما هیچ گاه نیز دولت‌ها به صورت رسمی از این سند چشم‌انداز عقب‌نشینی نکردند. این عقب‌نشینی به معنای فراهم کردن شرایط برای رقبای منطقه‌ای ایران مانند عربستان، ترکیه، مصر و حتی پاکستان است. براساس بودجه سال آینده میزان مالیات نیز به شکل محسوسی افزایش پیدا خواهد کرد. آیا دولت پیامدهای این موضوع را در نظر دارد چرا چنین سیاست‌هایی در دستور کار دولت قرار گرفته است؟
در دو سال گذشته میزان درآمدهای مالیاتی بیش از100 درصد افزایش پیدا کرده است که بیشتر آن از طبقه کارگر و کارمندان و تولیدکنندگان بوده است این در حالی است که برخی اذهان می‌کنند فرار مالیاتی‌های نیز صورت گرفته است. با این وجود آثار منفی این تصمیم بر طبقه مولد جامعه مشخص است. برخلاف ادعای برخی از دولتمردان در شرایط کنونی بیش از800هزار میلیارد تومان از درآمد مالیات است. این در حالی است که در شرایط رکود گرفتن مالیات به معنای وارد کردن فشار مضاعف به زندگی مردم است. اگر در زمینه سیاست خارجی فرصت احیای برجام که قربانی جنگ اوکراین شد از دست نمی‌رفت امروز ایران می‌توانست به بیشترین ثروت تاریخ خود دست پیدا کند. در شرایط کنونی جهان با خلأ انرژی مواجه است و در چنین شرایطی ایران می‌توانست بازارهای انرژی جهان را قبضه کند. در شرایط کنونی مشاهده می‌شود که برخی از نمایندگان مجلس که ید طولایی در مخالفت با برجام دارند از احیای برجام صحبت می‌کنند. در سال منتهی به انتخابات مجلس در مناطق مختلف کشور به صورت سنتی رقابت‌های انتخاباتی آغاز شده است. در چنین شرایطی است که مردم کارنامه نمایندگان کنونی مجلس را مورد ارزیابی قرار خواهند داد. با این وجود اتفاقی که در مجلس یازدهم رخ داد این بود که نماینده دوران حضور در مجلس در صحنه شطرنج دولت ومجلس در معرض«کیش» دولت قرار داشتند. نکته جالب توجه این است که برخی نمایندگان با تجربه مجلس نیز نقش سرباز را در این صفحه شطرنج ایفا می‌کردند.
این گروه نمایندگـــان چه کسانی بودند؟
این وضعیت هم در زمینه سیاست خارجی وجود داشت و هم در موضوع مولدسازی و فروش اموال دولت. امروز نمایندگان به این نتیجه رسیده‌اند که برخی از مهره‌های آنها در زمین دولت بازی کرده‌اند. در سال منتهی به انتخابات مجلس نیز مشاهده می‌کنیم حتی برخی مسئولان نیز بسیاری از مشکلات و ناکارآمدی‌ها را به گردن نمایندگان خواهند انداخت. در چنین شرایطی مسئولان تلاش می‌کنند خود را مسئول دستاوردها به مردم معرفی کنند. این بخشی از تاریخ رابطه مجلس و دولت است. واقعیت این است که من به عنوان کسی که سال‌ها در مجلس حضور داشته‌ام انتظاری از نمایندگان کم تجربه مجلس نداشته‌ام اما برخی از نمایندگان باتجربه مجلس باید بیش از بقیه در این زمینه پاسخگو باشند. نمایندگان در شطرنج بازی با دولت به جای اینکه بازی خود را انجام بدهند در معرض کیش دولت قرار داشتند و بیشتر به سود دولت بازی می‌کردند. در بازی شطرنج هنگامی که شاه بازی کیش می‌شوند سایر بازیگران به جای اینکه نقش فعالی داشته باشند مجبور می‌شوند وضعیت انفعالی به خود بگیرند. این وضعیت نیز دارای طیف‌های مختلفی بود. از توجیه اقدامات دولت تا انتقاداتی که نمایندگان انجام می‌دادند و اثری نداشت.
طرح « مجازات اظهارنظر افراد مشهور پیش از مقامات رسمی» در دستور کار مجلس قرار گرفته که با سروصدای زیادی همراه بوده است. آیا این طرح در مقابل آزادی بیان قرار نمی‌گیرد؟
واقعیت این است که در سال‌های اخیر برخی از صاحبان تریبون نقش مهمی در حاشیه نشینی نخبگان در کشور داشته‌اند. اگر یک تحقیق میدانی در این زمینه صورت بگیرد در نهایت به این نتیجه خواهد رسید که بسیاری از نخبگان به دلیل عملکرد و رویکردی بوده که صاحبان تریبون و یا ستون نویس‌های مطبوعات در پیش گرفته‌اند به کناری رفته‌اند و برخی از نخبگان با تهمت و تخریب مواجه شده‌اند. این در حالی است که اگر به دیدگاه‌های آنها در سال‌های اخیر دقت کنیم متوجه می‌شویم که دیدگاه‌هایی که مطرح کرده‌اند هشدارهای دلسوزانه بوده که به دلیل ضعف‌های مدیریتی در کشور صورت گرفته است. در شرایط کنونی که این طرح مطرح شده نیز اگر این موضوع و افرادی که به دنبال اجرای این طرح هستند را دنبال کنیم متوجه می‌شویم رد این افراد به کسانی باز می‌گردد که معمولا در مقابل نظرات کارشناسی تخریب را سرلوحه خود قرار داده بودند و به دلیل همین رویکرد بسیاری از نخبگان کشور را به حاشیه رانده‌اند. گذر تاریخ به خوبی نشان داد که کسانی که دیدگاه دلسوزانه مطرح می‌کردند هیچ گاه به دنبال نان و نوایی نبودند. این در حالی بود که هشدارهای آنها درست از آب در می‌آمد. اگر این طرح تصویب شود کسانی که بارها هشدار دادند نباید منافع ایران در جنگ اوکراین آسیب ببینند باید مجازات شوند. این در حالی است که گذر زمان نشان داد که آنها بیش از هر چیزی به دنبال منافع ملی بودند و منافع ملی را به خوبی تشخیص می‌دادند. من معتقدم این طرح خطرناک است و تلاش برخی برای محدود کردن نخبگان است.