چاپ

پیام سپاهان - ایران /متن پیش رو در ایران منتشر شده و بازنشر آن در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
ایوان لاکزمانا-ایست آسیا فوروم/ رقابت شدید ماه‌های اخیر امریکا و چین فقط برای عقب راندن یکدیگر در رقابت‌های اقتصادی نیست و در یک منظر وسیع‌تر هر دو کشور و بخصوص امریکا می‌کوشند کل بازارهای اقتصادی وسیع شرق آسیا را در اختیار گیرند.
چین تا به حال رفتار قاعده‌مندی نسبت به این موضوع داشته ،زیرا با شرایط حساس این منطقه آشناتر است ،اما از جانب امریکا زیاده‌خواهی‌هایی مشاهده می‌شود که اگر در دوران دونالد ترامپ هم دیده می‌شد، اینک این توقع وجود دارد که جو بایدن آن را تعدیل کرده باشد.
کاخ سفید باید بپذیرد در این رقابت اقتصادی اولین اصل مورد نیاز رعایت عدالت و متوسل شدن به حربه‌های مؤثر فنی - حرفه‌ای است و متهم کردن رقیب به قبضه کردن بازارهای تجاری غرب به شیوه غیر‌منصفانه، ادعایی است که دیگر خریداری ندارد. بایدن و مشاورانش به این نکته حیاتی بذل توجه نکرده‌اند که به سبب وجود نداشتن اتحادی واقعی بین کشورهای شرق آسیا و بخصوص فقدان تشکیلات اقتصادی مشترک بین آنها، فضا برای مانور شخصی و سبقت‌جویی از هر یک از آنها وجود دارد و به جای توجه به این اصل فقط یک جنگ تبلیغاتی علیه چینی‌ها به راه انداخته که به جای تضعیف روانی آنها، چین را در چشم جهانیان صاحب جایگاهی شامخ‌تر کرده است.
بر اثر سیاستگذاری‌های نابخردانه و توأم با اغراق دولت جو بایدن سایر کشورهای شرق آسیا، نه تنها از جهت‌گیری‌های اقتصادی چین به هراس نیفتاده و علیه آن موضع نگرفته‌اند، بلکه با دیدن رفتارهای حرفه‌ای مناسب از جانب آنان گرایش خود به چینی‌ها را حفظ کرده‌اند. امریکا می‌کوشد با یک جنگ ظاهراً اقتصادی، چین را چنان به گوشه رینگ بفرستد که قادر به بپاخیزی مجدد نشود و از هرگونه تصمیم‌گیری مقتضی برای کسب بیشترین بهره‌ها از بازارهای پیش رو بازبماند. با این حال ابزار انتخابی بایدن و همکارانش برای رسیدن به چنین مقصودی مبهم و ناکارآمد است. همین الان سایر کشورهای شرق آسیایی بیشتر مایل‌اند از چین خرید و ابتیاع کالا کنند ،زیرا این کشور را در تضاد با ادعاهای امریکا یک شریک قابل اطمینان و یک فروشنده خوش‌حساب یافته‌اند و این نشان می‌دهد چگونه تلاش‌های گسترده سال‌های اخیر امریکا به قصد تسخیر و حفظ بازارهای خودی و مبرا ساختن آن از نفوذ وسیع چینی‌ها و درخشش انبوه کالاهای تولیدی آنان در فروشگاه‌های امریکا با شکستی آشکار مواجه شده و اثر عکس گذاشته است. امریکا حتی تلاش داشته از طریق تشکیل اتحادیه‌های فرامرزی همچون «کواد» و «اوکاس» اقتصاد شکوفای چین را به بیراهه براند اما اغلب خریداران کالا در غرب از جمله در اروپا از کثرت و کیفیت محصولات چینی راضی بوده و اولویت را به آنها داده‌اند.
ترامپ در دوران زمامداری سرشار از تنش و تهاجمش کوشید با خارج کردن امریکا از هرگونه عهدنامه‌ها و پویش‌های مشترک با غول‌های شرق آسیایی، آنها را در عزلت قرار دهد اما نه تنها آن سیاست بی‌ثمر ماند که امروز تلاش‌های بایدن هم برای بی‌بهره ساختن چین از همکاری و همراهی سایر شرق آسیایی‌ها حاصلی نداشته است. عجز امریکا زمانی بیشتر هویدا می‌شود که درنظر بگیریم این کشور برای برچیدن برخی کالاهای چینی از بازارهای بین‌المللی عملاً هیچ آلترناتیو و جنس مشابهی برای جانشین‌سازی کالاهای حذف شده ندارد و فقط با مخالف‌خوانی می‌خواهد سیمایی خلاف واقع و شیطان‌وار از چینی‌ها در غرب ایجاد و با آن مردم را از رویکرد به آنان متوحش کند. این در حالی است که سمت و سوی فرهنگی چین ، ژاپن و کره و روش‌گزینی‌های اجتماعی آنان با‌ وجود اختلاف سلیقه آشکار آنها در امور سیاسی تشابه‌های آشکاری دارند و آنها هرگز به «قدرت»های غربی به چشم یک شریک ماندگار نگاه نکرده‌اند.
ترجمه وصال روحانی