چاپ

پیام سپاهان - دنیای اقتصاد /متن پیش رو در دنیای اقتصاد منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
در حالی که این جنگ با شعار مقابله با برنامه هسته‌‌‌ای ایران آغاز شد، بسیاری از تحلیلگران مدعی‌اند هدف واقعی رژیم اسرائیل «تغییر رژیم» در ایران است. اکنون، نگاه‌‌‌ها به واشنگتن دوخته شده است. رژیم صهیونیستی وارد یک جنگ تمام‌‌‌عیار با ایران شده است. این حملات که پایتخت و مناطق دیگر کشور را هدف قرار داد، در ابتدا تهران را غافلگیر کرد. اما این حمله نه تنها ضربه‌‌‌ نهایی نبود، بلکه واکنشی سریع، شدید و ویرانگر از سوی تهران به‌‌‌دنبال داشت. در کمتر از 18ساعت پس از آغاز حملات، موشک‌‌‌های ایرانی آسمان تل‌‌‌آویو را روشن کردند. برخی از این موشک‌‌‌ها با عبور از سامانه‌‌‌های دفاعی اسرائیل، مراکزی راهبردی همچون وزارت دفاع را هدف گرفتند. این پاسخ فوری، بر ناپایداری برتری اولیه رژیم صهیونیستی تاکید داشت و جنگ را وارد مرحله‌‌‌ای خطرناک و بدون بازگشت کرد.
در روزهای نخست، تمرکز حملات رژیم اشغالگر بر تاسیسات هسته‌‌‌ای، پایگاه‌‌‌های نظامی و فرماندهان ارشد نظامی ایران بود، اما از روز چهارم، دامنه‌‌‌ تجاوزات به بخش‌‌‌های هوانوردی، الکترونیک، هوافضا، پالایشگاه‌‌‌ها، زیرساخت‌‌‌های دولتی و شهری نیز گسترش یافت. حمله به میادین گازی و نفتی، بازارهای جهانی انرژی را به لرزه در می‌آورد. رژیم صهیونیستی حتی فرودگاه بین‌‌‌المللی مشهد را نیز هدف قرار داد.
پاسخ تهاجمی جمهوری اسلامی، موجب وحشت و بی‌‌‌ثباتی در داخل خاک رژیم صهیونیستی شده است. حملات موشکی ایران شهرهایی چون تل‌‌‌آویو، حیفا، اشکلون و بات یام را درنوردیده، پالایشگاه‌‌‌ها را منهدم کرده و بخشی از شبکه برق اسرائیل را فلج کرده است. فرودگاه بن‌‌‌گوریون نیز تعطیل شده و صدای انفجار، اسرائیل را در وحشت فرو برده است.
در چنین شرایطی، برخی از مسوولان ایرانی، خواستار حمله به مرکز هسته‌‌‌ای دیمونا در صحرای نقب شده‌‌‌اند. به ادعای برخی از تحلیلگران، هدف واقعی رژیم صهیونیستی از این جنگ نه توقف برنامه هسته‌‌‌ای ایران، بلکه پروژه تغییر رژیم است. نخست‌‌‌وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، با ارسال پیام‌‌‌هایی تلاش دارد این جنگ را نه علیه ملت ایران، بلکه علیه حکومت جلوه دهد؛ رویکردی که به‌‌‌زعم بسیاری از کارشناسان، گمراه‌‌‌کننده و شکست‌‌‌خورده است. شیرین هانتر، پژوهشگر روابط بین‌‌‌الملل در دانشگاه جورج‌‌‌تاون می‌‌‌گوید: «اسرائیل امیدوار است با ایجاد وحشت و نارضایتی، مردم را علیه دولت تحریک کند، اما این محاسبه، به‌‌‌شدت اشتباه است.» شیرین سعیدی، استاد علوم سیاسی در دانشگاه آرکانزاس، تاکید می‌‌‌کند که: «شهادت بیش از 224 شهروند ایرانی از تاریخ 13 ژوئن، مشروعیت ادعای اسرائیل مبنی بر پرهیز از هدف قراردادن غیرنظامیان را زیر سوال برده است. نتیجه‌‌‌ این تجاوز، نه اعتراض علیه حکومت، بلکه اتحاد بیشتر ایرانیان در دفاع از کشورشان خواهد بود.»
با ادامه حملات ایران و ناتوانی اسرائیل در تحقق یک پیروزی قاطع، اکنون چشم‌‌‌ها به سمت آمریکا دوخته شده است. آیا دولت ترامپ، که مدعی تمایل به مذاکره با تهران است، اسرائیل را مهار خواهد کرد؟ یا در مسیر جنگی تمام‌‌‌عیار وارد میدان خواهد شد؟ تحلیلگران معتقدند دولت ترامپ از متغیرهای مهمی چون قدرت نظامی و انسجام اجتماعی ایران غفلت کرده است. در عوض، ایران نه‌‌‌تنها مذاکرات هسته‌‌‌ای در عمان را متوقف کرده، بلکه راهبردی انتقامی را در پیش گرفته است.
روزبه پارسی، استاد دانشگاه لوند سوئد، می‌‌‌گوید: «ترامپ با چراغ سبز نشان دادن به اسرائیل، می‌‌‌خواست هم از جنگ حمایت کند و هم از آن فاصله بگیرد، اما حالا نتیجه‌‌‌اش این است که راه مذاکره عملاً مسدود شده است.» در دل این تنش‌‌‌ها، یک گزینه خطرناک‌‌‌تر نیز در حال مطرح‌‌‌شدن است: خروج از معاهده عدم اشاعه‌‌‌ی سلاح‌‌‌های هسته‌‌‌ای (NPT) بسیاری از ایرانیان معتقدند عضویت در این معاهده، هیچ امنیتی برای ایران به ارمغان نیاورده و تنها آن را در معرض حمله دشمنان قرار داده است. در این فضا، ایده‌‌‌ بازدارندگی هسته‌‌‌ای بیش از پیش جدی شده است.
نادر هاشمی، مدیر مرکز دانشگاه جورج‌‌‌تاون، در این باره می‌‌‌گوید: «تهران همواره در موضوع بازدارندگی هسته‌‌‌ای دو دل بوده، اما احتمال تجدیدنظر در دکترین هسته‌ای، بیش از هر زمان دیگری واقعی است.»
رژیم صهیونیستی با قمار جنگ علیه ایران، نه‌‌‌تنها با واکنشی سخت و حساب‌‌‌شده مواجه شد، بلکه خطر گسترش آتش جنگ به کل منطقه را شعله‌‌‌ور کرده است. اگرچه واشنگتن و تل‌‌‌آویو این جنگ را به‌‌‌نام مهار تهدید هسته‌‌‌ای آغاز کرده‌‌‌اند، اما نتیجه‌‌‌ آن می‌‌‌تواند منطقه‌‌‌ای ناپایدار، اقتصادهای فروپاشیده، موج‌‌‌های جدید پناهجویان و در نهایت، خاورمیانه‌‌‌ای ناآشنا برای نسل‌‌‌های آینده باشد. اگر دیپلماسی به‌‌‌سرعت احیا نشود، این اشتباه محاسباتی ممکن است برای همیشه آینده منطقه را تغییر دهد.
بازار