پیام سپاهان - اعتماد / «دیپلماسی امام خمینی در نوفل لوشاتو (7)» عنوان یادداشت روز در روزنامه اعتماد به قلم احمد مازنی است که میتوانید آن را در ادامه بخوانید:
آخرین دیدار و هشدار امام به دولت امریکا
نماینده جیمی کارتر در پاسخ به دکتر یزدی، نماینده امام گفت: نمیداند، سوال میکند و جواب میدهد. در روز 30 دی ماه 1357 برابر با 21/1/1979 نماینده دولت امریکا تلفن زد و جواب سوال بالا را به شرح زیر داد؛ تصمیمگیری نسبت به آینده و جریان تحول سیاسی و برنامهای برای به وجود آوردن حداکثر ثبات، باید خود مردم شرکتکنندگان اصلی باشند و عناصر اصلی را خود انتخاب کنند و سعی شود که حداکثر نیروها را دربر گیرد. چهارمین پیام، 4 بهمن 57 مطابق با 24 ژانویه 1979.
نماینده امریکا در چهارمین دیدار که در چهارم بهمن 57 برگزار شد، چهار نکته را ازسوی دولت امریکا مطرح کرد؛ از جانب دولتم موظفم چهار نکته را به اطلاع برسانم: 1: برای ما و فرض ما آن است که آیتالله هم با ما در این امر شریکند که ایران مستقل و با ثبات جدای از دخالت خارجیها، هدف است. 2: ما اعتقاد داریم که جریان کافی در قانون اساسی هست که از طریق آن تمامی نیروهای اصلی میتوانند با آرامش در تنظیم سرنوشت مملکت شرکت و دخالت کنند. 3: اگر این جریانات تعقیب و اجرا نشود، یک حرکت و برخورد مستقیم خارجی، جدای از قانون اساسی اتفاق بیفتد، با نتایج فاجعهآمیز آن برای تمامی نیروهای غیرکمونیست، ازجمله برای عوامل مذهبی پشتیبانان آنان. در این مورد از من خواسته شده که توجه شما را به بیانیه جدید حزب توده جلب کنم که پشتیبانی خود را از شورای انقلاب و دولت موقت اعلام داشته است. 4: ما فکر میکنیم که در شرایط کنونی هنوز زود است که آیتالله در این زمان به ایران برگردد.
دکتر یزدی در جریان تقدیم این پیام به امام خمینی میگوید که استنباط ما از پیام امریکا این بود که اصرار دارند قانون اساسی فعلی حفظ شود و اعتبار خود را از دست ندهد و ما را از یک فاجعه موهوم در صورت تغییر قانون اساسی میترساند. همچنین اصرار امریکا بر تاخیر در بازگشت امام به ایران باتوجه به خروج شاه و اقدام دولت و ارتش در بستن فرودگاه حکایت از توطئهای داشت.
بازار ![]()
پنجمین پیام 7 بهمن 1357 برابر با 27 ژانویه 1979
در پنجمین دیدار دکتر یزدی با نماینده امریکا در 7 بهمن، پیام آیتالله خمینی قرائت شد: «کارها و عملیات بختیار و سران کنونی ارتش نه تنها برای ملت ایران، بلکه برای دولت امریکا هم به خصوص آینده خود امریکا هم در ایران، سخت ضرر دارد و من ممکن است مجبور شوم دستور جدیدی درباره اوضاع ایران بدهم. بهتر است شما به ارتش توصیه کنید که از بختیار اطاعت نکند. دست از این حرکات بردارند. ادامه این عملیات توسط بختیار و سران ارتش ممکن است فاجعهای بزرگ به بار آورد. اگر او و ارتش در امور دخالت نکنند و ما ملت را ساکت کنیم، ضرری برای امریکا ندارد. اینگونه حرکات و رفتار، ثبات و آرامش منطقه را باعث نخواهد شد. ملت از من حرفشنوی دارند و ثبات به دستور من و با اجرای برنامه من به وجود خواهد آمد. وقتی من دولت موقت را اعلام کنم، خواهید دید که رفع بسیاری از ابهامات خواهد شد و خواهید دید که ما با مردم امریکا دشمنی خاصی نداریم و خواهید دید که جمهوری اسلامی که برمبنای فقه و احکام اسلامی استوار است، چیزی نیست جز بشردوستی و به نفع صلح و آرامش همه بشریت است. بستن فرودگاهها و جلوگیری از رفتن ما به ایران ثبات را بیش از پیش بههم میزند، نه آنکه اوضاع را تثبیت نماید. از جانب نیروهای من خواسته شده است که اذن بدهم بروند فرودگاه را باز کنند با زور، اما من هنوز چنین اذنی ندادهام. همچنین نیروهای مسلح از نظامی و غیرنظامی، ازجمله عشایر درخواست عمل برای پایان دادن به وضع کنونی کردهاند، اما من هنوز اذن ندادهام و ترجیح میدهم که کار با مسالمت تمام شود و سرنوشت مملکت به دست ملت سپرده شود.» در ادامه مقاله آمده است که:
این آخرین تماس و ملاقات با نماینده وزارت امور خارجه امریکا بود. رد و بدل شدن پیامها مابین امامخمینی و دولت امریکا باعث شد همراه با جنبش کبیر مردم ایران، امریکا را در موضع انفعالی قرار دهد و آن را از دست زدن به یک اقدام فاجعهبازدارد و تسلیم خواسته ملت ایران شود.امام خمینی در ایام حضور در نوفل لوشاتو دیدارها و گفتوگوهای دیگری هم داشته است که در یادداشتهای بعدی ضمن جمعبندی مذاکرات نماینده امام با نماینده جیمی کارتر رییسجمهور امریکا به این دیدارها نیز اشاره خواهد شد.