بزرگنمايي:

پیام سپاهان- کوچه شهید " ناصر شجاعی "، بالاتر که می روی می‌رسی به بلوار شهید "رضا رضائیان" و باز خیابانی به نام یک شهید دیگر شهید "محمد کلاهدوز"، از ماشین پیاده می شوم و به دنبال آدرسی که در دست دارم می روم، چهارراه شهید "نیکبخت"، کوچه شهید "احمد حمزه"، بن بست شهید "مسعود هدیه".

کارم را انجام می‌دهم و برای ادامه سایر مراحل اداری آن، باز گذرم به محله ای می خورد که کوچه اش به نام شهید است، کوچه شهید " وروژ باغومیان " و باز خیابان شهید هموطن کلیمی ام " فریبرز بوریم " و شهید "کامران گنجی" که از نماد تابلواش پیداست که یک هموطن زرتشتی است، در اداره پست باید آدرسم را بنویسم "بلوار شهید گلاب، خیابان شهید رحیمی، خیابان شهید صفاییه و کوچه شهید عبدالرضا عابدی".

خدای من! در یک آدرس اسم چهار شهید نوشته شده است، در ذهنم سروده مرحوم "نادر ابراهیمی" خودنمایی می‌کند " ما برای خواندن این قصه عشق به خاک خون دل‌ها خورده‌ایم، خون دل ها خورده ایم، ما برای جاودانه ماندن این عشق پاک، خون دل‌ها خورده ایم، خون دل‌ها خورده ایم".

نا خودآگاه نمی دانم چرا صدای بی‌سیم‌چی های جنگ در ذهنم می آید "احمد، یاسر، یاسر، بچه ها نقل و نبات برای عروسی می خواهند، احمد، احمد، یاسر"، صدای بوق لندکروز و رفتن شهید "ابراهیم همت" برای عملیات، در اطرافم دیگر خیابان و پارکی نمی بینم، اینجا شلمچه است، همان‌ جاییکه بارها دیدنش را آرزو داشتم، صدای زیبای اذان "موذن زاده اردبیلی" حواسم را به سمت خود جلب می‌کند. صدای اذان جهاد و وضوی خون، خدا می‌داند خیلی از این شهدا با اذان جهاد از خویشتن رها شدند تا این گوهر تابان همیشه استوار باشد.

چه بسیاری از عزیزان این وطن با هر دینی با خونشان وضو ساختند تا نماز پرواز را در محراب شهادت با اقتدا به آسمان اقامه کنند و چه زیباست اینگونه رها شدن، اینگونه سرخ آرمیدن در دل خوبان، این پرواز خط پایان جاودانگی آنان نیست، این پرواز زیباترین وصال آنان است.

بوق مکرر ماشین های پشت چراغ سبز شده چهارراه، حواسم را به خود می‌آورد، از خیابان عبور می‌کنم و باز چشمانم به نام خیابانی که به اسم شهید است می‌افتد. این بار ساده رد نمی‌شوم و می‌دانم او پرواز کرده است تا از بندگی به بالندگی برسد، شهید کلمه پر معنی و مقدسی است، زیباترین تبسم عبور از ماندن، نهادن و گذشتن از همه چیز.

به منزل می‌رسم، به کوچه ای که به نام شهید است، به احترامش می‌ایستم و با تمام احساسم به او سلام نظامی می‌دهم. عابرها را می‌بینم که از سر کوچه رد می‌شوند و در ذهنم از آن‌ها می‌پرسم: " کوچه شما به نام کدام شهید است ؟"

استان صفهان با تقدیم بیش از 23 هزار شهید ، 48 هزار جانباز و سه هزار و 500 آزاده ، برترین آمار ایثارگری کشور را به خوداختصاص داده است. این خطه با تقدیم یک شهید به ازای هر 144 نفر (مرد و زن) به نسبت جمعیت نیزبیشترین شهید را تقدیم کرده است . در مجموع استان اصفهان با تقدیم یک دهم از کل شهدای انقلاب اسلامی سهم بسزایی در حفظ و حراست از انقلاب داشته است .