بزرگنمايي:

پیام سپاهان - آفتاب یزد /متن پیش رو در آفتاب یزد منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
همین 5 دی ماهِ گذشته که نوزدهمین سال زلزله‌ی بم را مرور می‌کردیم و تکه تکه، خاطرات این 19 سال را کنار هم قرار می‌دادیم به نکات قابل تاملی رسیدیم؛ از بی‌تجربه بودن در امدادرسانی با آن که در یکی از حادثه خیزترین مناطق جهان سکنی گزیده‌ایم تا گزارش‌هایی که سعی می‌کند وخامت اوضاع را آن طور که هست به اطلاع مسئولان رده بالای مملکتی ارائه ندهد، از حضور همه جانبه‌ی مردم در مواقع بحرانی تا مهربانی‌هایی که می‌توانیم در جهان بدان فخر بفروشیم و اما زلزله‌ی خوی و رخدادهای در حاشیه تلنگری بود تا برای رابطه‌های ایجاد شده بین مردم و مسئولان چاره‌ای اساسی اندیشیده شود!
> از زلزله‌ی بم تا زلزله خوی؛
20 سال گذشته یا 200 سال؟!
14 سال بعد از زلزله‌ی بم راهی استان کرمان شدم، در کوچه پس کوچه‌های حوالی ارگ وقتی به دنبال رد و نشانی از آن روزها می‌گشتم، پیرزنی که معلوم بود هنوز از آن روزها غمگین و متاثر است به من گفت: «باور کن اگر هنگامی که زلزله‌ی 5 دی 82 بم رخ داد شبکه‌های اجتماعی مثل این روزها حضوری فعال داشتند کشته‌های کمتری می‌دادیم.» این مطلب را همان روزها در خلال گزارشی از مناطق زلزله‌ی بم در آفتاب یزد منتشر کردیم.
بعد زلزله‌ی بم، زلزله‌ای که همه‌ی فکر و ذهن ما را به خود مشغول داشت، زلزله‌ی کرمانشاه بود با آن صف‌های چندین کیلومتری که مردم برای کمک‌رسانی تشکیل داده بودند و حالا زلزله‌ی خوی در سرمای استخوان سوز که گویی بین دو زلزله‌ی بم و خوی، نه 20 سال که 200 سال زمان سپری شده است!
این موضوع به آن جایی بازمی‌گردد که می‌بینیم رسیدگی‌ها نابه‌هنگام‌تر شده است و این در حالی است که عکس این موضوع را باید انتظار می‌داشتیم و این یعنی طی این 20 سال در حوزه‌ی اجتماعی، دچار شکاف بیشتری شده‌ایم و خودِ این مسئله کافی است تا اندکی لگام رفتارهای عصبانی گونه‌ی خود را بکشیم و اندکی بیندیشیم که چرا نباید بین برخی و بعضی مسائل، فرق قائل شویم. موضوع را به همین اندازه بیشتر باز نمی‌کنیم و این هشدار را خیلی نرم و آرام به گوش مسئولان ذیربط و با ربط و بی‌ربط می‌رسانیم که؛ برای این شکاف اگر چاره‌ای نیندیشند لابد باید منتظر یک حوادث تلخ‌تری باشیم.
> آقای مخبر! گل و بلبل نشان دادن وضعیت آشفته
همیشه بد است!
رسانه‌ها خبر از حضور سر زده‌ی «محمد مخبر» به مناطق زلزله زده‌ی «خوی» دادند اما عصبانیت معاون اول دولت سیزدهم حکایت از آن دارد که این حضور چندان هم سرزده نبوده و درپی گزارش‌های ضد و نقیض، مخبر راهی خوی شده است. جمله‌ای از مخبر نقل شده (گزارش می‌دهید همه چیز خوب است، ما هم فکر می‌کنیم همینطور است!) مبنی بر این که مسئولان مناطق زلزله زده گزارش‌های عاری از حقیقت ارائه داده‌اند تاجایی‌که باعث عصبانیت معاون اول رئیسی شده است. در این رابطه چیزهایی به ذهن‌مان رسید که بد ندیدیم مطرح کنیم.
رسانه به عنوان یکی از اصلی‌ترین ارکان حکمرانی همواره هشدار داده که گزارش‌های عاری از حقیقت و آماربازی و آمارسازی ها، خود مانعی بزرگ
بر سر راه پیشرفت و توسعه است، شمه‌ای از آن را مخبر در سفر به خوی از نزدیک دیده و لابد از این جهت عصبانی شده که همین گزارش‌های بی‌پایه و اساس دولت را دچار سردرگمی کرده است موضوعی که اگر به دقت بدان بنگریم خواهیم دید نه یک عارضه‌ی منحصر به خوی که به یک عادت و اپیدمی عمومی بین مسئولان مناطق مختلف کشور بدل شده است!
از داستان ذرت خوراکی که داستان آن را خیلی‌ها می‌دانند تاعدم ارائه‌ی درست و دقیق معضلات و کمبودها که در نهایت خسارت‌های آن را باید دولت‌ها بدهند و درد و رنج آن برای مردم است. اصلاً حالا که مخبر علنی انتقاد کرده بگذارید ما نیز علنی بگوییم: «آقای مخبر! گل و بلبل نشان دادن وضعیت آشفته همیشه بد است!»
در سفر اخیر رئیسی به یزد، اصل انتقاد در همین رابطه بود که دو روز رئیس دولت در یزد بود اما نمایندگان دولت اساساً اجازه ندادند تا دردها و کمبودها و سوء مدیریت‌ها به گوش رئیس جمهوری برسد که آمده بود و آماده بود تا بی‌واسطه همین گفتنی‌های ناگفته را بشنود.
امیدواریم خیلی زود وضعیت مناطق زلزله زده‌ی خوی که به خودی خود و حتی بدون زلزله نیز چندان مطلوب نبوده، به سامان شود اما دولت و شخص آقای مخبر برای این دست گزارش‌های بزک شده و عاری از حقیقت که بسته بسته از استان‌ها راهی پایتخت می‌شود فکری بنمایند!
خلاصه و مفید این که؛ سفرهای استانی آقای رئیسی را باید به دو بخش تقسیم کرد:
- بخش اول، سفر برای شنیدن گزارش‌های گل و بلبل و بزک شده که نمایندگان دولت تحویل می‌دهند!
- بخش دوم برای شنیدن واقعیت‌ها از زبان مردم و بدون حضور و دخالت مسئولانی که فکر می‌کنند با پنهان کردن درد و رنج و کمبودها دارند به دولت خوش خدمتی می‌کنند!