بزرگنمايي:

پیام سپاهان - اعتماد /متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
دختران افغان در چند روز گذشته از کابل تا هرات از مزارشریف تا بامیان در گروه‌های چندده نفری با دستانی مسلح به دستنوشته‌هایی که روی آن کلماتی مانند آزادی و عدالت نوشته شده به خیابان می‌آیند و فریاد می‌زنند: «آموزش حق ما است.» همزمان در فضای مجازی کاربران با هشتگ‌های «نه به نسل‌کشی هزاره‌ها.» و «StopHazaraGenocide#» از جامعه جهانی می‌خواهند چشمان خود را به روی نسل‌کشی هزاره‌ها در افغانستان باز کنند. 
عمر ظلم به هزاره‌ها در افغانستان یک سال و دو سال نیست اما از زمان روی کار آمدن حکومت خودخوانده طالبان در افغانستان موجی از هدف قرار گرفتن هزاره‌ها به خصوص در کابل نشان از نسل‌کشی هدفمند آنها دارد. در آخرین دور از حملات که روز جمعه در مرکز آموزشی کورس کاج در منطقه دشت برچی کابل رخ داد حداقل 35 نفر کشته و قریب به 80 نفر زخمی شدند. هرچندکه این چندمین انفجار در محله و مراکز آموزشی متعلق به هزارها است اما واکنش‌ها به این حمله چه در داخل و خارج افغانستان و چه در فضای مجازی بسیار گسترده‌تر بود. 
در فضای مجازی StopHazaraGenocide# بیش از یک میلیون بار استفاده شد که رکورد بی‌سابقه‌ای در پوشش تحولات افغانستان به حساب می‌آید. در سایه پوشش گسترده حملات هدفمند به هزاره‌ها در فضای مجازی، موج اعتراض‌ها و انتقادها به سکوت جامعه جهانی به خارج از افغانستان هم کشیده شد و جمعیت افغان‌های مهاجر در کشورهای متفاوت از پاکستان تا اندونزی و ... با راهپیمایی، اعتراض خود را به بی‌توجهی به قتل عام هزارها در افغانستان اعلام کردند. در داخل افغانستان اما کنترل اوضاع از دست طالبان خارج شده و هرچند که اعضای این گروه شبه‌نظامی در ابتدای وقوع انفجار با بستن محوطه و مقابله با فعالیت خبرنگاران تلاش کردند مانع از انتشار جزییات فاجعه شوند اما زنان و دختران افغان این‌بار آنها را در رسیدن به این هدف ناکام گذاشتند. 
ساعاتی پس از وقوع انفجارها، انتشار تصاویر صندلی‌های خالی غرق خون و بدن تکه‌تکه شده دانش‌آموزان توجه رسانه‌ها و افکار عمومی در داخل و خارج افغانستان را به خود جلب کرد. تصاویر بسیاری از سوی کاربران گمنام در فضای مجازی یا رسانه‌ها منتشر شد که خبر از مقابله طالبان با حضور خانواده‌های قربانیان و مجروحان در بیمارستان‌های کابل چه برای پیگیری وضعیت کشته‌شده‌ها و چه اهدای خون به منظور کمک به زخمی‌ها داشت. 
صدای ضجه‌های مادری که دو فرزند خود را در این انفجار از دست داده و فریاد می‌زد لباس‌های بچه‌هایم پاره‌پاره بود به مقابله با عزم طالبان برای سانسور اخبار پیرامون این فاجعه رفت. همزمان انتشار ویدیویی از جلسه یک هفته قبل دانش‌آموزان در کلاسی که روز جمعه با خون همان‌ها فرش شد موجی از خشم عمومی در فضای مجازی را برانگیخت. صدای دخترانی که در یک همخوانی هماهنگ می‌خواندند: «ما نسل خسته از تیر و باروت و تفنگ هستیم.»
دخترانی که جان سالم از این حمله به در بردند یا با صورت بخیه‌شده و دستان زخمی مقابل دوربین نشسته و مظلومیت شهدای این عملیات تروریستی را به تصویر کشیدند یا در گفت‌وگو با رسانه‌های متفاوت از لحظه انفجار و دست و پنجه نرم کردن با مرگ سخن گفتند. یکی از این دختران در حالی که به سختی بغض خود را فرو می‌خورد، می‌گوید: پس از صدای مهیب، سرمان را که بلند کردیم فقط خاک و خون بود. در نخستین ثانیه‌ها از خودم سوال می‌کردم چرا فقط ما؟ ما که فقط می‌خواهیم درس بخوانیم. 
همزمان انتشار عکس‌هایی از وسایل شخصی و دستنوشته‌های دانش‌آموزان دختری که در این حمله جان خود را از دست دادند شاید برای نخستین‌بار موج قابل توجهی از همدردی را با هزاره‌های افغانستان در سطح بین‌المللی به راه انداخت. وسایل باقیمانده از یکی از دانش‌آموزان یک گوشی موبایل قدیمی با چند خودکار آبی‌رنگ و دفترچه‌ای بود که جلد آن با خون رنگ شده بود.
 از دانش‌آموز دیگری دفترچه خاطراتی باقی مانده که در آن لیستی از آرزوهایش را زیر عنوان اهداف کوچک اما محبوب نوشته بود: «دیدن برج ایفل از نزدیک، خوردن پیتزا در یکی از رستوران‌های ایتالیا، بایسیکل‌رانی (دوچرخه‌سواری) و گوش دادن به موسیقی، قدم زدن در پارک در شب، گیتار زدن و نوشتن یک رمان.» یکی از کاربران توییتر با انتشار عکس صفحه دفتر خاطرات این دختر نوشت: دیدن برج ایفل، خوردن پیتزا در یک رستوران ایتالیایی، بایسیکل‌رانی، آرزوهایی نبودند که کاخ ستم‌تان را ویران کنند، تا اینگونه مجازات کنید.
در تصویر دیگری که از روزمره‌نویسی یکی دیگر از دانش‌آموزان شهید در حمله روز جمعه منتشر شده نوشته شده بود: «به یاد ندارم در زندگی‌ام دلگیرتر از این روزها باشم. هر روز با خودم می‌گویم امروز باید شروع به کار کردن کنم اما همین که یاد وضع موجود در کشورم می‌افتم انگیزه درس خواندن به کلی نابود می‌شود. فقط نام و یاد طالب باعث می‌شود ذهن و فکرم درگیر شود. اما باید سرپا شوم و کاری کنم.»
کاربران افغان 48 ساعت پس از حمله خونین به مرکز آموزشی کاج در فضای مجازی به خصوص توییتر از هموطنان خود در داخل و خارج از کشور خواستند که با استفاده از یک هشتگ واحد صدای هزاره‌ها را به گوش جهان برسانند. کاربران با انتشار عکس‌هایی از محل انفجار، خاطرات دانش‌آموزانی که جان خود را از دست دادند عبارات متفاوتی را در این سوگواری مجازی نوشتند. عباراتی نظیر: 
فراخوان اعتراضِ ‌سراسری برای توقف نسل‌کشی هزاره‌ها.
کشورم را بدون جنگ می‌خواهم
هر سطر پُر از ناله و هر بند پُر از درد / ما تلخ‌ترین صفحه‌ای تاریخ جهانیم
اگر هزاره بودن، جرم است و گناه؛ من مجرم‌ترین فرد این مملکتم و به آن افتخار می‌کنم. چه جرمی زیباتر از هزاره بودن!
ما را نترسانید در ما شعله جاری ست / در رگ رگ هر شخص ما خون مزاری ست / راهی که با خون رنگ شد بی‌بازگشت است 
به خاک امانت دادیم / تا روزگاری دیگر / قامت بلند کنید/ بایستید/ در هیات صنوبر یا بید مجنونی
تصویر مرضیه و هاجر دو قربانی حمله روز جمعه در چند روز اخیر در فضای مجازی بارها و بارها منتشر شده و روز گذشته نیز تصویر بنری که خانواده آنها در محل سکونت‌شان نصب کرده بودند منتشر شد. روی این بنر نوشته شده بود: دختران همصنفی مرضیه و هاجر رویای ناتمام آنها را تو تمام کن. 
اعتراض از هرات تا پاریس
اعتراض‌ها به نسل‌کشی هزاره‌ها در سایه ناتوانی طالبان در تامین امنیت و سکوت جامعه جهانی تنها به فضای مجازی محدود نشد و دختران افغان در شهرهای مختلف از جمله کابل، مزارشریف، بلخ، بامیان و ... به‌رغم سخت‌گیری‌های طالبان به خیابان آمدند و این روند در چند روز گذشته هرروز ادامه داشته و گسترده‌تر هم شده است. طالبان برای مقابله با این اعتراض‌ها دست به اقدامات بسیاری زد از جمله محبوس کردن دختران در مزار شریف در مدارس تا نتوانند راهپیمایی خیابانی برنامه‌ریزی شده را پیش ببرند تا حمله به تظاهرات و تهدید دختران دانش‌آموز با اسلحه و البته در یک مورد هم گزارش‌های خبری مبنی بر مسموم کردن دختران دانشجو یک خوابگاه منتشر شده که امکان تایید مستقل آن وجود ندارد. با وجود فشارهای طالبان، دختران و زنان در خیابان‌ها در حالی که به ندرت مردی آنها را همراهی می‌کرد یا در تکرار شعار با آنها همصدا می‌شد فریاد زدند: آموزش حق ما است، عدالت، آزادی، ما را نکشید، تعصب جهالت است/ سکوت را بشکنید، نترسید ما همه باهم هستیم. 
به گزارش طلوع‌نیوز، ده‌ها تن از دانشجویان در بامیان نیز راهپیمایی اعتراضی برگزار کردند. طلوع‌نیوز با تعدادی از این دانشجویان گفت‌وگو کرده است. زهرا حسینی می‌گوید: «خواست ما از دولت و جامعه جهانی این است که ما به شدیدترین الفاظ حمله بر کورس کاج را محکوم می‌کنیم.» نرگس نوری می‌گوید: «هدف ما از این اعتراضات این بود که به جهان نشان دهیم که ما دختران حق داریم تحصیل کنیم.» رویا شریفی، فعال حقوق زنان می‌گوید: «اینها زنانی هستند که به خاطر حق تحصیل و حق آزادی‌شان دست به اعتراض می‌زنند.»
به گزارش یورونیوز در هرات در شرق افغانستان طالبان اعتراض دانشجویان دختر را به‌شدت سرکوب کرد. به ‌گزارش رسانه‌های محلی دانشجویان فریاد می‌زدند: «نسل‌کشی را متوقف کنید» نیروهای طالبان در این شهر برای متفرق کردن دانشجویان به خشونت متوسل شدند و در آن‌جا هم دست به شلیک هوایی زدند. به گزارش شاهدان عینی ماموران طالبان اقدام به ضرب و شتم دانشجویان معترض کرده‌اند.
خبرگزاری صدای افغانستان نیز در گزارشی به پوشش اخبار مربوط به اعتراض‌ها به نسل‌کشی هزاره‌ها پرداخته و می‌نویسد: یکی آرزو، یک استاد پیشین دانشگاه، حاضر در راهپیمایی امروز در هرات به خبرگزاری ما گفت: «طالبان بارها تفنگ‌های‌شان را به‌ سمت ما گرفته و سعی در ترساندن‌مان داشتند. در مواردی آنها واقعا آماده شلیک بودند. چرا جهان و سلبریتی‌هایش ما را نمی‌بینند؟ یکسال است طالبان فجیع‌ترین جنایات را علیه زنان ما مرتکب شده است. چرا هیچ رسانه‌ای، هیچ مقام سیاسی و هنرپیشه مشهوری در این مدت این همه جنایت علیه زنان ما را ندید؟ شاید چون هدف پیشگیری از جنایت نیست. هدایت آن است. 
پنجشیرنیوز نیز در گزارشی درباره گسترده شدن اعتراض‌ها به نسل‌کشی هزاره‌ها به خارج از مرزهای افغانستان می‌نویسد: گردهمایی شماری از شهروندان افغانستان در اسلام‌آباد عصر روز دوشنبه برگزار شده بود. آنان شعار می‌دادند که تحصیل حق ماست و کشتار سیستماتیک هزاره‌ها را متوقف کنید. در تورنتو نیز گردهمایی برگزار شده و معترضان خواستار توقف نسل‌کشی مردم هزاره در افغانستان شده‌اند. پیش از آن در دو شهر آلمان و پاریس، پایتخت فرانسه نیز گردهمایی در پیوند به حمله روز جمعه بر کاج برگزار شده بود. شماری از شهروندان افغانستان مقیم سویدن نیز در استکهلم این کشور همگام و هم‌سو با معترضان ایران، شعار «نسل‌کشی هزاره‌ها را متوقف کنید» نیز به ‌نمایش گذاشتند. 
هیدر بار، معاون مدیر بخش زنان دیدبان حقوق بشر نیز روز گذشته در توییتی درباره واکنش طالبان به اعتراض‌ها گفت: «وقتی دانشجویان را در خوابگاهای‌شان حبس می‌کنید تا آنان را ساکت کنید، نشان می‌دهد که چقدر از صدای زنان می‌ترسید.»
ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر افغانستان نیز در تازه‌ترین سخنانش با اشاره به نخستین گزارشش از وضعیت افغانستان که اوایل سپتامبر به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد ارایه داد، گفت: «هزاره‌ها با کشتار هدفمند و حمله‌های بی‌وقفه مواجهند و اکنون باید روی این مساله تمرکز کرد که چگونه ممکن است از هزاره‌ها محافظت صورت گیرد. دیوان کیفری بین‌المللی از مراجع مهم رسیدگی به جنایت‌ها در سطح جهان است، اما در مورد کشتار هزاره‌ها هنوز به‌صورت رسمی یک تحقیق همه‌جانبه که مشخص کند این کشتار نسل‌کشی است یا خیر، انجام نشده است. مشخص کردن اینکه کشتار هزاره‌ها نسل‌کشی است یا خیر، به زمان نیاز دارد و دیوان کیفری بین‌المللی باید برای این کار، چند پرونده مشخص و کلیدی را بررسی کند. من برای پاسخگو کردن عاملان جنایات در افغانستان تلاش می‌کنم و هرکسی که مسوول این حوادث مرگبار است باید مواخذه شود. در عین حال پرسش اساسی اکنون این نیست که آیا این کشتار نسل‌کشی است یا خیر، پرسش اساسی این است که چگونه می‌توان این کشتار را متوقف کرد.» به گزارش رسانه‌ها، حمله‌های هدفمند علیه هزاره‌ها در پاکستان و افغانستان از سال 2009 افزایش یافت و طی این مدت، حدود 7000 نفر کشته شدند. 
مرضیه و هاجر دو قربانی انفجار روز جمعه بودند. خانواده این دو روی بنر نصب شده در محل سکونت شان نوشتند: دختران همصنفی مرضیه و هاجر رویای ناتمام آنها را تو تمام کن
از دانش‌آموز دیگری دفترچه خاطراتی باقی مانده که در آن لیستی از آرزوهایش را زیر عنوان اهداف کوچک اما محبوب نوشته بود: «دیدن برج ایفل از نزدیک...»
در فضای مجازی «نه به نسل‌کشی هزاره‌ها.» بیش از یک میلیون بار استفاده شد که رکورد بی‌سابقه‌ای در پوشش تحولات افغانستان به حساب می‌آید
یکی از این دختران در حالی که به سختی بغض خود را فرو می‌خورد، می‌گوید: در نخستین ثانیه‌ها از خودم سوال می‌کردم چرا فقط ما؟ ما که فقط می‌خواهیم درس بخوانیم