بزرگنمايي:

پیام سپاهان - ابتکار / « فریادگری با مدل نقدعلی!! » عنوان سرمقاله مدیر مسئول روزنامه ابتکار، محمدعلی وکیلی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
هفته گذشته کلیپ فریادهای حاج آقا نقدعلی نماینده خمینی‌شهر در مخالفت با طرح تحقیق و تفحص از عملکرد وزارت نیرو پیرامون سهم آب بین حوضه‌ای پخش گردید. فارغ از ارزش‌گذاری و داوری پیرامون محتوای سخنان آقای نقدعلی، می‌خواهم به عنوان کسی که چند سالی سابقه مجلسی دارم، لختی پیرامون پدیدارشناسی تحقیق و تفحص و داد و بیدادهای اینچنینی تامل کنم. تحقیق و تفحص طبیعتاً یکی از ابزارهای نظارتی مجلس است. وقتی بیلان‌ها و حسابرسی‌ها همه وجوه عملکردها را نمایش نمی‌دهد و وقتی مسئله‌ای جدید رخ می‌دهد که به احصای رویه‌های قبلی نظارتی درنمی‌آیند، مجلس تصمیم به تحقیق و تفحص می‌گیرد. 
درواقع این ابزار برای پاسخگو‌تر کردن حکومت تعبیه شده است. اما جالب است بدانیم این ابزار به مرور به ضد خود تبدیل شده است. امروز تحقیق و تفحص به روشی فسادزا و عاملی برای باج‌گیری بدل شده است. شاید به جرات بتوان گفت که از ابتدای تشکیل مجلس تاکنون، هیچ احقاق حقی از طریق تحقیق و تفحص شکل نگرفته است. این ابزار به ضد کارکرد مبتلا شده است و البته اشتهای مجلس کنونی در استفاده زیاد از تحقیق و تفحص جای تامل بسیاری دارد. روزی که همه منتظر به جریان انداختن استیضاح هستند به ناگاه طرح استیضاح از دستور خارج می شود و تحقیق و تفحصی بی‌خاصیت جای آن را می گیرد؛ درنهایت نیز همان تحقیق و تفحص با نمایشی مضحک از عمامه برداشتن به حاشیه می‌رود. و اما فریادهای نقدعلی گونه! 
هیچ تناسبی با مطالبه فریادگری حقوق ملت توسط نمایندگان ملت ندارد. شرط صداقت در فریادگری، ایستادگی در مقابل طرح‌ها و لوایحی است که به هدف تضییع و محدودسازی حقوق ملت در همین مجلس بارها شاهد بودیم. حضرت آقای نقدعلی چرا در مقابل طرح به اصطلاح صیانت که به هدف محدودسازی حق دسترسی مردم به اینترنت و شبکه‌های اجتماعی ارائه گردید فریادگر نبودی؟
جناب نقدعلی چرا در مقابل حرف سخیف نماینده هم استانی خود در ضرورت تجویز صدور دختران ایرانی برای ازدواج با اتباع بیگانه لال شدید؟ چرا برای ناکارآمدی مجلس و حذف مجلس از چرخه اداره کشور ساکتید؟ چرا در مقابل طرح مستثنی کردن شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای فضای مجازی از شمول شکایت در دیوان عدالت اداری که در همین مجلس اتفاق افتاد و تیر خلاص بر پیکر نیمه جان خانه ملت بود فریاد نزدید؟ چرا در مقابل ناکارآمدی دستگاه‌های اجرایی در تامین معاش ملت ساکتید؟ چرا نسبت به ناکارآمدی‌هایی که منجر به بحران خشکسالی شده مهر سکوت زدید؟ و چرا و چرا و چرا؟
تجربه نشان داده این نحوه داد زدن‌ها و هوار کشیدن‌ها، رگ بیرون دادن‌ها و عمامه برداشتن‌ها، پایه میکروفن را بلند کردن‌ها و صدا در گلو دادن‌ها بیشتر جنبه نمایشی دارند و به هدف دیده شدن می‌باشد. به بهای نجات افراد و ملاحظات بخشی نگری و منافع غیرملّی حیثیت مجلس و قانون هر روز بیشتر بر باد می‌رود. این نمایش‌ها در برابر طرح‌های بی‌خاصیت تحقیق و تفحص رهاوردی جز اعتبارزدایی روزافزون جایگاه خانه ملت در ساختار سیاسی ایران ندارد. مجلس و ابزارهایش دیگر دلهره به جان هیچ مسئولی نمی‌اندازد. تقریباً برای هر مسئول دولتی جا افتاده که تحقیق و تفحص یا اساساً به مقصد نمی‌رسد و یا اساساً مقصودش باج‌گیری است و با چند باج کوچک رفع و رجوع می شود. طرح‌های بی‌خاصیت و بی‌سرانجام تحقیق و تفحص تبدیل به وهن نظارت شده و عملاً اعتبار مجلس را مخدوش کرده است.