بزرگنمايي:

پیام سپاهان - خراسان / « چماق های جدید روی میز مذاکرات! » عنوان یادداشت روز در روزنامه خراسان به قلم دکترحامد رحیم‌پور است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
در حالی که بحث و گفت وگو درباره آغاز مذاکرات احیای برجام در کانون توجه محافل سیاسی و رسانه ای قرار گرفته و تهران لغو همه تحریم ها، راستی آزمایی آن و تضمین خارج نشدن دولت آمریکا از برجام را خواستار شده است، بازیگرانی در طرف مقابل به شدت در تکاپو هستند تا ادامه فشار حداکثری علیه تهران و همچنین روی میز قرار دادن گزینه های دیگر از جمله گزینه نظامی را دوباره نقل محافل کنند.از هفته گذشته و همزمان با دیدار آنتونی بلینکن، وزیر خارجه بایدن با یائیر لاپید، وزیر خارجه رژیم صهیونیستی، اظهارنظرها در خصوص «برنامه جایگزین آمریکا» به جای بازگشت به تعهدات برجامی آغاز شده است. رسانه ‌های آمریکایی در اقدامی هماهنگ یادداشت ‌هایی را درباره «ضرورت اعلام گزینه ‌های جایگزین دولت آمریکا برای مقابله با برنامه هسته‌ای ایران» منتشر کردند.در یک چنین فضایی، نشستی سه جانبه بین وزرای امورخارجه آمریکا، رژیم صهیونیستی و امارات در واشنگتن برگزار شد که بلافاصله وزیرامورخارجه عربستان هم به آن ها پیوست و در جریان این دیدارها و نشست ها هم مقامات دولت بایدن از گزینه های دیگر سخن گفتند و هم این که مقامات عربستان در اظهارات خود بار دیگر از لحن آشتی جویانه فاصله گرفتند. همزمان جوزف بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در موضعی هدفمند پای «نقشه جایگزین» یا همان« پلن بی» را وسط کشید تا بار دیگر بازی دوگانه اروپاییان در قبال کشورمان به نمایش گذاشته شود.دو روز پیش نیز رژیم صهیونیستی که خود اولین و آخرین تهدید هسته ای و غیرهسته ای در منطقه است با اعلام خبری در شبکه 12 خود از اختصاص بودجه یک و نیم میلیارد دلاری برای حمله به تاسیسات هسته ای ایران ظرف امسال و سال آینده خبر داد و همزمان مدیرکل سیاسی کار آژانس با طرح ادعاهای واهی و با استناد به گزارش ‌ها و اسناد جعلی ارائه شده از سوی نتانیاهو، به نظر می رسد پرونده ‌هایی را که قبلا و در جریان امضای برجام بسته شده بود، مجدد فعال کرده و با توسعه فضای بی‌اعتمادی، عملا به مشکلی در مسیر آغاز مذاکرات تبدیل شده است.حال سوالی که پیش می آید این است که چرا در این مقطع زمانی یک چنین اخبار و موضع گیری هایی اعلام و منتشر می شود و متعاقب آن تبلیغات گسترده ای در رسانه های بیگانه به خصوص فارسی زبان صورت می گیرد؟ پاسخ این سوال را با مراجعه به تحولات جاری می توان دریافت کرد. این موج بلافاصله بعد از آن شکل گرفت که در پی سفر فرستاده اتحادیه اروپا به ایران اعلام شد دور جدید مذاکرات میان ایران و طرف های غربی و هسته ای در وین و بروکسل از سرگرفته خواهد شد. بنابراین فضاسازی های اخیربا این هدف از سوی برنامه ریزان طرف های مقابل طراحی شده است که نقش چماق را در دور جدید مذاکرات هسته ای بازی کند.واقعیت این است از آن هایی که از «پلن بی» دوباره سخن می گویند باید پرسید اگر منظورشان وضع تحریم های جدید اقتصادی است ،آیا اصلا طرحی مانده که علیه ایران طی سال های گذشته به خصوص در دوره ترامپ اعمال نشده باشد؟ و اگر منظورشان از«پلن بی» گزینه نظامی است،عاملان اجرای این گزینه احتمالی یعنی تل آویو به خوبی می داند تهران در طول این سال ها در کنار پیشرفت در برنامه هسته‌ای خود برای هرگونه اشتباه محاسباتی این رژیم تدارک لازم را دیده است. ضمن این که باید گفت علاوه بر قدرت بازدارندگی ایران، پراکندگی سایت های هسته ای و از این گذشته بومی شدن دانش هسته ای کاربرد هر گونه راهکار نظامی را با مانع روبه رو می کند.در هرحال، نه جوزف بورل و نه دیگر مقامات اروپایی و آمریکایی در جایگاهی قرار ندارند که بخواهند در خصوص گزینه‌ های مواجهه با ایران سخنی به میان بیاورند. اکنون مقامات غربی صرفا باید میان دو گزینه دست به انتخاب بزنند: پایبندی واقعی به توافق هسته‌ای و احیای آن با استناد به مؤلفه ‌های حقوقی و گزینه دوم، عدم به رسمیت شناختن حقوق هسته‌ای ملت ایران و البته پذیرش تبعات این سرکشی،هر چند که به نظر می‌رسد تبعات خروج غیرمسئولانه آمریکا از افغانستان و افزایش انتقادات از آن در فضای داخلی آمریکا، کاخ سفید را به سوی کسب یک دستاورد دیپلماتیک در غرب آسیا سوق داده که در این بین، پرونده هسته‌ای ایران می‌تواند از اولویت بیشتری برخوردار باشد.در کنار آن، تلاش برای حل پرونده‌ های منطقه‌ای آمریکا و متحدانش در دیگر مناطق برای افزایش تمرکز بر مهار چین که در انعقاد قرارداد اخیر «آکوس» نمایان شد نیز می تواند نمود دیگری از تلاش آمریکا برای تسریع در این مذاکرات باشد.این جاست که با توجه به فضاسازی های اخیر به سیاست نخ‌نمای چماق و هویج غرب در آستانه مذاکرات دورهفتم وین بیش از گذشته پی می بریم.